Με πρόσκληση που εξέδωσε, το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, καλεί φορείς να υποβάλουν προτάσεις για τη λειτουργία εποπτευόμενων διαμερισμάτων για ασυνόδευτους ανήλικους ηλικίας 16 ετών και άνω. Η πρόσκληση απευθύνεται σε:
Περιφερειακές και Τοπικές Αρχές (συμπεριλαμβανομένων των
φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης και των εποπτευόμενων φορέων τους)
• Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) παροχής υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας
• Διεθνείς Οργανισμούς που έχουν έδρα ή παράρτημα στην Ελλάδα
• Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού (ΝΠΙΔ) μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, που παρέχουν
υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας, κατά την έννοια της παρ.2 του άρθρου 3 του
Ν.2646/1998 (Α΄ 245), συμπεριλαμβανομένων των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
(Μ.Κ.Ο.)
Η χρηματοδότηση παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (Τ.Α.Μ.Ε.). Το κόστος που περιγράφεται στην πρόσκληση αφορά αιτήσεις που θα υποβληθούν μέχρι 31/12/2020 και θα χρηματοδοτηθούν μέχρι εξαντλήσεως του διαθέσιμου ποσού.
Στόχος του προγράμματος είναι η μείωση του κόστους φιλοξενίας των ασυνόδευτων, σε δομές κατάλληλες καθώς η προστασία τους αποτελεί επιβεβλημένη εθνική υποχρέωση. Τα διαμερίσματα ημιαυτόνομης διαβίωσης είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος στέγασης των ασυνόδευτων ανηλίκων άνω των 16 ετών και παράλληλα έχουν αισθητά χαμηλότερο κόστος λειτουργίας σε σχέση με τους ξενώνες φιλοξενίας. Η στέγαση παρέχεται από το φορέα στους ανήλικους ως υπηρεσία και όχι ως επιδότηση ενοικίου ή επίδομα.
Το ημερήσιο κόστος ανά ανήλικο κυμαίνεται από 44,6 έως 53 ευρώ την ημέρα ανάλογα με το γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας. Αντίθετα, το κόστος για δομές (ξενώνες) φιλοξενίας, που χρησιμοποιούνται έως σήμερα, κυμαίνεται από 63,5 έως 68 ευρώ την ημέρα, ανάλογα με την ηλικία των ανηλίκων που φιλοξενούνται σε αυτές. Τέλος το ημερήσιο κόστος των ξενοδοχείων που επίσης φιλοξενούν ανήλικους είναι περίπου 100 ευρώ ανά άτομο, δηλαδή υπερδιπλάσιο από το κόστος του νέου προγράμματος.
Τονίζεται ότι στο νομοσχέδιο που θα καταθέσει το Υπουργείο Μετανάστευσης προβλέπονται σαφείς κανόνες διαπίστωσης της ανηλικότητας, ώστε να απολαμβάνουν της ειδικής μεταχείρισης και προστασίας μόνο αυτοί που κατ’ ουσία το δικαιούνται και όχι όσοι πονηρά το επικαλούνται.