Η ΚΕΔΕ

Η Ιστορία της ΚΕΔΕ από την ίδρυσή της έως και σήμερα

Η αρχική Ένωση ιδρύθηκε με το ψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου 1927, του Α’ Συνεδρίου δημάρχων της Ελλάδος, που ενέκρινε το καταστατικό της που αποτελείτο από 11 άρθρα. Με τα άρθρα του καταστατικού ρυθμιζόταν ο σκοπός της Ένωσης, η διοίκηση και η οργάνωση αυτής, και τίθονταν μερικοί βασικοί κανόνες για τους πόρους και για την διαχείριση της Ενωσης.

Το Α’ Συνέδριο των δημάρχων της Ελλάδος έγινε στην Αθήνα από 30 Οκτωβρίου έως 5 Νοεμβρίου 1927 , υπό την προεδρία του τότε δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Πάτση, ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων κατα την χρονική περίοδο 1922-1929.

Η Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου αποτελείτο απο τους δημάρχους :

  1. Αθηναίων
  2. Πειραιώς
  3. Πατρών
  4. Λαμίας
  5. Αλεξανδρουπόλεως
  6. Ιωαννίνων
  7. Καβάλας
  8. Χίου
  9. Ηρακλείου Κρήτης και
  10. Μεσολογγίου.

Πρόεδρος ήταν ο δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Πάτσης και Γενικός Γραμματέας ο δήμαρχος Μεσολογγίου Χρ. Ευαγγελάτος.

Στο συνέδριο αυτό έλαβαν μέρος 42 δήμαρχοι και 17 εκπρόσωποι δημάρχων, προέδρων ή μελών δημοτικών συμβουλίων. Μετά την εισήγηση του δημάρχου Λαμιέων Ιωάννου Μακροπούλου αποφασίστηκε η ίδρυση της Ένωσης Δήμων της Ελλάδος, και ανατέθηκε σε επταμελή επιτροπή να συντάξει το καταστατικό της. Το καταστατικό της Ένωσης ενεκρίθη τελικά με διάταγμα την 12η Απριλίου 1929. Η αναγνώριση της Ένωσης σαν νομικό πρόσωπο έγινε το 1929 με το άρθρο 52 του Ν. 4108/29, που ανέφερε ότι με ΒΔ του ΥΠ.ΕΣ εγκρίνεται το καταστατικό και καθορίζονται τα σχετικά με τον έλεγχο και την διαχείριση της Ένωσης. Ακολούθησε και νέο καταστατικό που ψηφίσθηκε στο Β’ Συνέδριο των δημάρχων της Ελλάδος που έγινε απο 10 έως 16 Μαϊου 1931. Το νέο καταστατικό περιείχε συμπληρώσεις του πρώτου και επιπλέον στον τίτλο συμπληρώνεται ως «Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος». Το καταστατικό αυτό εγκρίνεται με το ΠΔ της 3 Σεπτεμβρίου 1931. Παράλληλα ίσχυε και το Διάταγμα της 5/11 Ιουνίου 1930 «περί διαχειρήσεως και ελέγχου της Ενώσεως των Δήμων της Ελλάδος», που εκδόθηκε σε εκτέλεση του άρθρου 52 του Ν. 4108/29, τροποποιηθέν με το Δ της 5/11 Δεκεμβρίου 1934. Το άρθρο 52 του Ν. 4108/29, όπως συμπληρώθηκε απο το άρθρο 4 του ΝΔ της 14/16 Οκτωβρίου 1935 καθιστά τις εισφορές υπέρ της Ενώσεως των Δήμων και Κοινοτήτων, που είναι μέλη της, υποχρεωτικές δαπάνες. Ίδιο τρόπο καταβολής των εισφορών τούτων προέβλεψε το άρθρο 7 του Ν. 6027/34. Η νομοθεσία αυτή, που αφορούσε την Ένωση, τροποποιήθηκε από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936, που τροποποίησε τις καταστατικές της διατάξεις με τον Ν. 1893/39.

Στην Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος, παραχωρήθηκε και το περιοδικό «Επιθεώρηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης» που εκδιδόταν απο τον Διευθυντή Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών.

Με τα δύο αυτά καταστατικά καθορίζεται και ο σκοπός της Ένωσης ως : (άρθρο 1 του παραπάνω Π.Δ)

  • η προαγωγή της δημοτικής και κοινοτικής διοικήσεως, η επαγρύπνησις επί των συμφερόντων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, η διευκόλυνση της μεταξύ των συνεργασίας και η παροχή εις αυτούς πάντων των διοικητικών, οικονομικών και τεχνικών στοιχείων , που θα ήταν χρήσιμα για την πληρέστερη εκπλήρωση του προορισμού τους, και για την εξασφάλιση της ευημερίας των Δήμων και των Κοινοτήτων, την παροχή κάθε ηθικής και υλικής ωφέλειας, που μπορεί να αποδώσει η μεταξύ τους συνεργασία, και η αμοιβαία ηθική ενίσχυση μέσα στα όρια του νομού.
  • η παροχή πάσης ηθικής και υλικής ωφελείας …
  • η συγκέντρωση πληροφοριών και στατιστικών αναγομένων εις την τοπικήν διοίκησιν, η παρακολούθηση της συγκριτικής νομοθεσίας και η έρευνα των ζητημάτων της τοπικής αυτοδιοικήσεως, η υποβολή γνωμών εις την νομοθετικήν διοίκησιν , η προσπάθεια για υιοθέτηση των πορισμάτων των συνεδρίων των πόλεων, η συγκέντρωση και ταξινόμηση της σχετικής νομολογίας, η ίδρυση βιβλιοθή, η έκδοση δελτίων
  • η ίδρυση ιδίας τεχνικής υπηρεσίας παρεχούσης εις τους Δήμους και τας Κοινότητας γνώμας τεχνικάς και τεχνικοοικονομικάς επί ζητημάτων ειδικών (σχεδίων πόλεων, συμβάσεων και ηλεκτροφωτισμού, οδοστρωμάτων, υπονόμων) κ.λ.π.

Με τη διάταξη του άρθρου 7 στην Διευθύνουσα Επιτροπή μετείχαν υποχρεωτικά οι Δήμαρχοι Αθηναίων, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, ενώ με το άρθρο 8 προβλεπόταν η ίδρυση των εξής υπηρεσιών :

  • Ερευνών και τεχνικών μελετών.
  • Μελετών διοικητικών, δικαστικών και αμφισβητουμένου διοικητικού.
  • Μελετών οικονομικών, βιομηχανικών και εμπορικών.
  • Υπηρεσία εκδόσεων.

Με τον Α.Ν. 1893/1939, η Ενωση τέθηκε υπό την άμεση εποπτεία του Υπουργείου Εσωτερικών (άρθρο 1) ενώ παράλληλα διορίστηκε σ’ αυτή κυβερνητικός επίτροπος, ο οποίος αστυνόμευε την όλη της λειτουργία (άρθρα 6 και 7). Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Ενωση ήταν Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (σύμφωνα με το αρχικό καταστατικό της που είχε εγκριθεί με το Διάταγμα της 12/4/1929 και το άρθρο 52 του νόμου 4108/1929).

Η Ένωση δεν λειτούργησε παρά μόνο μια δεκαετία, γιατί τελικά καταργήθηκε το 1941 με το Ν.Δ. 71/41

Μετά την απελευθέρωση το θέμα της ιδρύσεώς της ανέκυψε οξύτατα ανάμεσα στους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως. Μάλιστα το Δ’ Συνέδριο των Πόλεων της Ελλάδος, που συνήλθε το 1951, είδε την επανασύσταση της Ένωσης ως Επιτελικό Γραφείο όλων των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Ελλάδας το οποίο, όπως και κατά το παρελθόν, θα προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στους Δήμους και Κοινότητες.

Με αυτή την προοπτική το Συνέδριο ανέθεσε στον καθηγητή Γ. Παπαχατζή την εκπόνηση του Σχεδίου Νόμου «περί ανασυστάσεως της Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος», χωρίς φυσικά να θεσμοποιηθούν όλες οι διατάξεις του πιο πάνω Σχεδίου, οι οποίες είχαν εγκριθεί από το Συνέδριο.

Ετσι λοιπόν φθάνουμε στο Ν.Δ. 2189/1952 «περί Τοπικών Ενώσεων και Κεντρικής τοιαύτης των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος», το οποίο στους σκοπούς του άρθρου 2 περιελάμβανε μεταξύ άλλων :

  • Την προαγωγή της δημοτικής και κοινοτικής διοικήσεως,
  • την έρευνα και μελέτη δημοτικών και κοινοτικών ζητημάτων,
  • την συγκέντρωση και παροχή στοιχείων και πληροφοριών,
  • την διατύπωση απόψεων επί σχετικών νομοσχεδίων.

Ο Α.Ν. 477/1968 ανατρέπει και τον τελευταίο δημοκρατικό κανόνα λειτουργίας της, και αντί της εκλογής, προέβλεπε τον διορισμό των οργάνων των τοπικών ενώσεων και της ΚΕΔΚΕ τους.

Σύμφωνα με το Π.Δ. 197/78, οι σκοποί των κατά νόμο τοπικών ενώσεων και της κεντρικής ένωσης είναι η προαγωγή της δημοτικής και κοινοτικής Αυτοδιοίκησης, η έρευνα και η μελέτη ζητημάτων που αφορούν το χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η συγκέντρωση και παροχή στοιχείων και πληροφοριών σχετικών με τα ζητήματα αυτά και τέλος η υποβοήθηση της συνεργασίας μεταξύ των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στο ίδιο ΠΔ αναφέρονται για την ΚΕΔΚΕ στο άρθρο 1 η σύσταση, το όνομα και η έδρα, στο άρθρο 2 οι σκοποί αναλυτικά και στο άρθρο 3 οι πόροι.

Το 1985 ιδρύεται (με τη συμμετοχή της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε) η Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Ε.Τ.Α.Α.) ως επιστημονικός σύμβουλος των φορέων της Τ.Α. και το 1990 ιδρύεται από φορείς της ΤΑ η ανώνυμη εταιρεία παροχής συμβουλευτικών και μελετητικών υπηρεσιών «ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ, ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» (ΠΕΤΑ) μέτοχοι της οποίας είναι 48 αναπτυξιακές εταιρείες και δημοτικές επιχειρήσεις καθώς και η ΚΕΔΚΕ.
Το 2005 ιδρύεται το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης  (ΙΤΑ) ως ΝΠΙΔ με τη μορφή Αστικής Εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και τη συμμετοχή κατά 90% της ΚΕΔΚΕ και κατά 10% της ΤΕΔΚ Νομού Αττικής.

Ο τρόπος εκλογής των συλλογικών οργάνων της Τ.Α. περιγράφεται με το Π.Δ. 48/99 όπως αυτό έχει τροποποιηθεί με το Π.Δ. 12/2007.

Μετά την ψήφιση του Ν. 3852/10 «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» για την εκλογή των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης , των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων Ελλάδας (ΠΕΔ) και της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) εκδόθηκε το ΠΔ 75/2011 το οποίο τροποποιήθηκε με το ΠΔ 94 2019.


Προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις εκπροσώπων των ΤΕΔΚ στην Γενική Συνέλευση της ΚΕΔΚΕ


Προηγούμενα Διοικητικά Συμβούλια