Περίπου 2.000 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, σε παγκόσμιο επίπεδο, πεθαίνουν κάθε μέρα από διαρροϊκές ασθένειες και από αυτούς τους θανάτους περίπου 1.800 συνδέονται με το νερό και την υγιεινή.
Τα παραπάνω επισημαίνει η UNISEF, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού στις 22 Μαρτίου, και καλεί τις κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών και τους απλούς πολίτες να θυμούνται ότι πίσω από τα στατιστικά στοιχεία βρίσκονται τα πρόσωπα των παιδιών.
«Μερικές φορές επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ στους μεγάλους αριθμούς και αποτυγχάνουμε να δούμε τις ανθρώπινες τραγωδίες που κρύβονται πίσω από κάθε στατιστικό στοιχείο», λέει ο Sanjay Wijesekera, επικεφαλής του τομέα Νερού και Υγιεινής της UNICEF.«Αν 90 σχολικά λεωφορεία γεμάτα με παιδιά του νηπιαγωγείου συγκρούονταν κάθε μέρα, χωρίς επιζώντες, ο κόσμος θα το πρόσεχε. Όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει κάθε μέρα, εξαιτίας του ακάθαρτου νερού και των κακών συνθηκών υγιεινής και αποχέτευσης.»
Σχεδόν το 90% των θανάτων παιδιών από διαρροϊκές ασθένειες συνδέονται άμεσα με το μολυσμένο νερό, την έλλειψη αποχέτευσης ή την ανεπαρκή υγιεινή. Παρά την έκρηξη του παγκόσμιου πληθυσμού, αυτοί οι θάνατοι έχουν μειωθεί σημαντικά κατά την τελευταία δεκαετία, από 1,2 εκατομμύρια κάθε χρόνο το 2000 σε περίπου 760.000 το χρόνο το 2011. Για τη UNICEF, ο αριθμός αυτός εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ μεγάλος.
Τα στοιχεία της UNICEF για την παιδική θνησιμότητα δείχνουν ότι περίπου οι μισοί θάνατοι παιδιών κάτω των πέντε ετών συμβαίνουν σε μόνο πέντε χώρες: Ινδία, Νιγηρία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Πακιστάν και Κίνα. Δύο χώρες μαζί – η Ινδία (24%) και η Νιγηρία (11%) – παρουσιάζουν περισσότερο από το ένα τρίτο του συνόλου των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών. Αυτές οι ίδιες χώρες έχουν επίσης σημαντικούς πληθυσμούς χωρίς επαρκείς εγκαταστάσεις ύδρευσης και αποχέτευσης.
Από τα 783 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο χωρίς επαρκή πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 119 εκατομμύρια είναι στην Κίνα, 97 εκατομμύρια στην Ινδία, 66 εκατομμύρια στη Νιγηρία, 36 εκατομμύρια στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και 15 εκατομμύρια στο Πακιστάν.
Τα στοιχεία για την αποχέτευση είναι ακόμη πιο ζοφερά σημειώνει η UNISEF. Αυτοί που στερούνται βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής σε αυτές τις χώρες είναι: στην Ινδία 814 εκατομμύρια, στην Κίνα 477 εκατομμύρια, στη Νιγηρία 109 εκατομμύρια, στο Πακιστάν 91 εκατομμύρια και στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 50 εκατομμύρια. Οι βελτιώσεις στην πρόσβαση σε νερό και αποχέτευση σε αυτές τις χώρες θα συμβάλουν σημαντικά στη μείωση της παιδικής θνησιμότητας.
«Οι αριθμοί μπορεί να μας παγώνουν, αλλά αντιπροσωπεύουν πραγματικές ζωές, πραγματικών παιδιών», λέει ο Wijesekera. «Κάθε παιδί είναι σημαντικό. Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα να επιβιώσει, το δικαίωμα σε ένα μέλλον που είναι τόσο καλό όσο μπορούμε να το κάνουμε.» «Αν, όσοι ανήκουμε στην κοινότητα εκείνων που εργάζονται για την ανάπτυξη, δεν κοιτάμε καθημερινά τα πρόσωπα των μικρών παιδιών, θα χάσουμε το στόχο κατά πολύ.»
Οι πρόοδοι που έχουν ήδη σημειωθεί από το 1990, καταλήγει η UNISEF, δείχνουν ότι με την πολιτική βούληση, με επενδύσεις, με έμφαση στην ισότητα και στην προσπάθεια να φθάσουμε τα παιδιά που είναι πιο δύσκολο να προσεγγισθούν, κάθε παιδί θα πρέπει να είναι σε θέση να έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και επαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής, ίσως μόνο μέσα σε μια γενιά.