Την ανάγκη έκδοσης από το υπουργείο Παιδείας νέας και σαφούς στο περιεχόμενό της εγκυκλίου, που δεν θα αφήνει αμφιβολία σε σχέση με την διενέργεια των εμβολίων ως προϋπόθεση για την εγγραφή μαθητριών και μαθητών στα σχολεία υπογραμμίζει ο Συνήγορος του Πολίτη.

Η Αρχή, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της, αν και έχει καταθέσει δύο φορές προτάσεις, πλην όμως μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει δεκτές.

Ιδιαίτερη απασχόλησε την Αρχή η στάση του υπουργείου Παιδείας (όπως έχει εκφραστεί με διαδοχικές εγκυκλίους από το 2013) σε σχέση με την διενέργεια των προβλεπόμενων εμβολιασμών ως προϋπόθεση για την εγγραφή των παιδιών στην υποχρεωτική εκπαίδευση.

Παρότι, όπως σημειώνει, οι αντίστοιχες προβλέψεις για τους παιδικούς σταθμούς είναι σαφείς, η διευκρινιστική εγκύκλιος που δημοσίευσε το υπουργείο Παιδείας, καταλείπει το περιθώριο πολλαπλών ερμηνειών με επικρατέστερη εκείνη που επιτρέπει στους γονείς να μην εμβολιάσουν τα παιδιά τους «για οποιουσδήποτε άλλους λόγους (προσωπικά δεδομένα και πιθανές παρενέργειες)…».

Όπως τονίζει, «η επιδημική έξαρση της ιλαράς στην Ελλάδα με ολοένα και μεγαλύτερο ρυθμό εξάπλωσής της (ενδεικτική είναι η διαγραφή της χώρας από τον κατάλογο των χωρών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στις οποίες έχει εξαλειφτεί η εν λόγω ασθένεια), ο κίνδυνος μετάδοσης άλλων ασθενειών, καθώς και η ελλιπής προστασία των παιδιών που δεν μπορούν να εμβολιαστούν επειδή υπάρχουν πράγματι ιατρικές αντενδείξεις (πχ. ανοσοκαταστολή), αλλά και συνολικά του πληθυσμού των παιδιών λόγω περιορισμού της εμβολιαστικής κάλυψης, επέβαλε την παρέμβαση της Αρχής, η οποία απέστειλε τις θέσεις της στο αρμόδιο Υπουργείο δύο φορές».

Ο Συνήγορος του Πολίτη, το τελευταίο διάστημα, έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με το ζήτημα των γονέων που δεν επιθυμούν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, παρά το γεγονός ότι δεν υφίστανται ιατρικές αντενδείξεις.

Σε συστάσεις που απευθύνονται προς ιδιώτες, ο Συνήγορος επισημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση η αναγκαιότητα των εμβολιασμών υπογραμμίζεται από τον Διεθνή Οργανισμό Υγείας ως το σημαντικότερο όπλο ενάντια σε σοβαρά νοσήματα, επικίνδυνα για την υγεία και τη δημόσια υγεία μειώνοντας έτσι τη νοσηρότητα στον γενικό πληθυσμό. Ο εμβολιασμός, εξάλλου, θεωρείται ένας μηχανισμός συλλογικής ανοσίας, ο οποίος επιτυγχάνεται μόνο με την υψηλή εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού. Η υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών κρίνεται σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών.