Μάχες με τους …κληρονόμους τεραστίων εκτάσεων στον Υμηττό – με τίτλους επί Τουρκοκρατίας – δίνουν οι δήμοι της παραλιακής ζώνης της Αττικής, Γλυφάδα, Ελληνικό- Αργυρούπολη, Ηλιούπολη προκειμένου να αποτρέψουν την τσιμεντοποίηση του βουνού και να διασφαλίσουν την δημόσια περιουσία.
Η τελευταία μάχη που έδωσε ο δήμος Ηλιούπολης μαζί με την Αργυρούπολη και το Ελληνικό στέφθηκε με επιτυχία καθώς σε πρώτη φάση οι δήμοι πέτυχαν την αναίρεση αρχικής δικαστικής απόφασης που έδιναν τον πρώτο λόγο στους αδελφούς Νάστου να οικειοποιηθούν έκταση 12.500 στρεμμάτων στον Υμηττό.
Ωστόσο τα πράγματα είναι πιο σοβαρά στην Γλυφάδα. Ο δήμος κινδυνεύει να χάσει έκταση 11.500 στρεμμάτων στην α’ ζώνη του Υμηττού από τους διεκδικητές του, που είναι ιδρύματα και ιδιώτες με ευθύνη του δημοσίου το οποίο στο παρελθόν, και ενώ είχε την δυνατότητα, δεν φρόντισε να διασφαλίσει την περιουσία του.
Στους δήμους Ηλιούπολης, Αργυρούπολης Ελληνικού η υπόθεση με την έκταση των αδελφών Νάστου φτάνει, όπως δείχνουν τα πράγματα, στο τέλος της. Μετά από 50 χρόνια δικαστικών μαχών ο πόλεμος δείχνει πλέον να τελειώνει με νικητή την Τοπική Αυτοδιοίκηση η οποία φρόντισε να κρατήσει μια σταθερή γραμμή αντίστασης. Τα τελευταία γεγονότα δικαιώνουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση καθώς ο δήμος Ηλιούπολης, σε συνεργασία με τους δήμους Αργυρούπολης-Ελληνικού και Αλίμου και το Ελληνικό Δημόσιο πέτυχαν την αναίρεση (απ. 39/29.9.11 )του απαλλακτικού υπέρ των κληρονόμων Νάστου βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, για κακουργηματικές πράξεις των τελευταίων, από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Με την έκθεσή του ο αντισαγγελέας του Αρείου Πάγου δέχεται σχεδόν όλους τους λόγους αναίρεσης που προβλήθηκαν από το Δήμο και την Νομική του Υπηρεσία, από κοινού με τους δύο όμορους Δήμους, και ζητά να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα κρίση στο Συμβούλιο Εφετών.
Άξιο προσοχής είναι και το ότι, πέραν από τους νομικούς ισχυρισμούς, η Έκθεση Αναιρέσεως αναφέρει ρητά και τα εξής: «Δέχεται στο σκεπτικό του το συμβούλιο, ότι η αρχική έκταση του κτήματος ήταν 12.000 στρέμματα. Από την επισκόπηση όμως των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτει, ότι η αρχική έκταση είναι αυτή των 315, 316, 317 χοτζετίων, που αναγνωρίσθηκαν με τις 58,59,60/1836 αποφάσεις της Επιτροπής επί των Οθωμανικών Κτημάτων, δηλαδή αυτή των 4 ζευγαριών, ήτοι των 400 στρεμμάτων. Η έκταση αυτή δεν μεταβάλλεται ούτε με το 3611/1922 συμβόλαιο, με βάση το οποίο ο Αλέξιος Νάστος αγόρασε το κτήμα Καρράς». Με αυτό τον τρόπο συντάσσεται με προηγούμενες αποφάσεις Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών, όπως η υπ’ αρ. 4910/77 απόφαση του Εφετείου Αθηνών και η υπ’ αρ. 23/97 Απόφαση του τέως Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά, που με την ίδια επί της ουσίας αιτιολογία αναφέρονταν σαφώς στον σφετερισμό χιλιάδων στρεμμάτων σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου.
Η δικαστική αυτή εξέλιξη, αποτελεί ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα στον αγώνα στον οποίο έχει επιδοθεί η Δημοτική Αρχή, για την οριστική κατοχύρωση της δημόσιας περιουσίας υπέρ του Δήμου και του λαού της Ηλιούπολης. Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Ηλιούπολης κ. Βασίλης Βαλασόπουλος «Η ενότητα, η συντονισμένη δράση και η συσπείρωση όλων των πολιτικών δυνάμεων, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, που επιτεύχθηκε σ’ αυτή την κρίσιμη υπόθεση, μπορεί να αποδώσει καρπούς και σημαντικά οφέλη για την πόλη και για όλους τους δημότες.
Η συνεργασία επίσης με τους όμορους Δήμους, που με την από κοινού δυναμική τους παρουσία και ανάληψη πρωτοβουλιών, έδειξαν την αποφασιστικότητά τους για την μέχρι τέλους συνέχιση του κοινού αγώνα κατά των κληρονόμων Νάστου, αποτελεί ισχυρό όπλο για την τελική δικαίωση αυτού του αγώνα.» Και ο κ. Βαλασόπουλος καταλήγει: «Η Δημοτική Αρχή δηλώνει απερίφραστα, ότι θα συνεχίσει ανυποχώρητα μαζί με όλο τον λαό της Ηλιούπολης τις προσπάθειές της, και θα κλιμακώσει τον αγώνα της, με κάθε νόμιμο δικαστικό ή πολιτικό μέσο, μέχρι την οριστική παραχώρηση των διεκδικούμενων από τους κληρονόμους Νάστου εκτάσεων υπέρ του Δήμου.»
Την ίδια στιγμή στην Γλυφάδα ο δήμος έχει μπροστά του μια σημαντική δίκη στις 24 Απριλίου 2012 στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών το οποίο θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την τύχη της έκτασης 11.500 στρεμμάτων που εκτείνεται από την περιοχή της Αιξωνής μέχρι τα όρια της Γλυφάδας με το Ελληνικό. Οι διεκδικητές της έκτασης είναι ο Ερυθρός Σταυρός που κατέχει το 50% του οικοπέδου, τα ιδρύματα Μπενάκειο και Ευγενίδειο καθώς και κάποιοι ιδιώτες. Η υπόθεση προς το παρόν κλείνει προς του ιδιώτες καθώς υπάρχει η πραγματογνωμοσύνη που είχε διατάξει το δικαστήριο για να τελεστεί η δίκη σε πρώτο βαθμό που δικαιώνει τους ιδιοκτήτες της έκτασης οι οποίοι επικαλούνται τίτλους ιδιοκτησίας από το παλαιό Κτήμα Καραπάνου το οποίο βέβαια κληρονομήθηκε από τους Τούρκους.
Τα ιδρύματα έχουν ένα ισχυρό «χαρτί» στα χέρια τους που είναι οι γκάφες του ελληνικού δημοσίου καθώς αγόρασε από αυτούς εκτάσεις. Ειδικότερα ο ΟΣΚ αγόρασε 2 στρέμματα και η Πολεμική Αεροπορία 850. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να γίνει μια άμεση αναγνώριση της συνολικής ιδιοκτησίας τους. Επιπλέον η χούντα σχεδίαζε να τους απαλλοτριώσει την έκταση αλλά δεν …πρόλαβε.
Παρά ταύτα, το 2001, γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους θεωρούσε την έκταση δημόσιο κτήμα. Ωστόσο η τότε κυβέρνηση δεν προχώρησε ως θα όφειλε στον χαρακτηρισμό της προκειμένου να αποτρέψει τις όποιες βλέψεις είχαν οι ιδιώτες. Ταυτόχρονα οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν ικανοποίησαν ούτε ένα αίτημα του δήμου Γλυφάδας για εκχώρηση έκτασης προκειμένου εκεί να γίνει κάποιο κοινωφελές έργο από το δήμο που θα δημιουργούσε τετελεσμένο.
Να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτή την έκταση ο δήμος Γλυφάδας προσπάθησε να κατασκευάσει νεκροταφείο ενώ μέσα σε αυτή την έκταση εντάσσονται και τα 600 στρέμματα που προσπάθησαν να οικειοποιηθούν επιτήδειοι, που σήμερα βρίσκονται φυλακή, με την βοήθεια του παραδικαστικού κυκλώματος.
«Για μας το θέμα είναι ζωτικής σημασίας» αναφέρει δήμαρχος Γλυφάδας κ. Κώστας Κόκορης επισημαίνοντας ότι αν ο δήμος χάσει την έκταση αυτή κάποιοι θα κερδίσουν περισσότερα από 2 δις ευρώ, το βουνό θα γίνει τσιμέντο, το δημόσιο θα έχει χάσει ένα τεράστιο κομμάτι περιουσίας του και οι πολίτες ένα μεγάλο πνεύμονα πρασίνου. Εδώ να τονιστεί ότι ο διεκδικητές της έκτασης, η οποία κατά το ήμισυ είναι χαρακτηρισμένη δάσος, έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την ένταξη της στο σχέδιο πόλης. Το δημόσιο φυσικά δεν θα μπορεί να την απαλλοτριώσει οπότε στην συνέχεια θα μπορέσουν να την αξιοποιήσουν πουλώντας οικόπεδα.