- Το τέλος ταφής, η αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, η αύξηση του ενεργειακού κόστους απορρόφησαν πολύ γρήγορα τις όποιες οικονομικές ελπίδες, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός Δήμων να μην μπορεί σήμερα να καταρτίσει έναν ισοσκελισμένο Δημοτικό Προϋπολογισμό
- Εάν οι Δήμοι δεν λάβουν αυτά που ορίζει ο νόμος 3852/2010 και το άρθρο 102 του Συντάγματος, τότε το κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και για τα νοικοκυριά θα είναι πολλαπλάσιο
Ο Σεπτέμβριος ξεκίνησε. Οι διακοπές τελείωσαν. Η ΔΕΘ αποτελεί, παραδοσιακά, το εναρκτήριο λάκτισμα της πολιτικής σεζόν. Ο Σεπτέμβριος αποτελεί επίσης τον “Γολγοθά” της Ελληνικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι ο μήνας στον οποίο καταρτίζονται οι δημοτικοί προϋπολογισμοί.
Τα οικονομικά των Δήμων ξεκίνησαν, τη χρονιά, αυτή ευοίωνα. Η αποδοχή, εκ μέρους του Υπουργείου Εσωτερικών, της πρότασης της ΚΕΔΕ για αλλαγή του τρόπου κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων, έλυσε ένα πάγιο πρόβλημα και κατέστησε την κατανομή δικαιότερη και αποτελεσματικότερη. Συναθροίζοντας και την, περιορισμένη είναι αλήθεια, αύξηση των επιχορηγήσεων προς τους Δήμους, δημιουργήθηκε ένα μικρό παράθυρο αισιοδοξίας. Το παράθυρο αυτό, δυστυχώς, πολύ γρήγορα έκλεισε.
Το τέλος ταφής, η αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, η αύξηση του ενεργειακού κόστους απορρόφησαν πολύ γρήγορα τις όποιες οικονομικές ελπίδες, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός Δήμων να μην μπορεί σήμερα να καταρτίσει έναν ισοσκελισμένο Δημοτικό Προϋπολογισμό, όπως ορίζει ο νόμος. Και αν ακόμα καταφέρει να καταρτίσει, αυτός θα είναι πλασματικός αφού συντάσσεται με βάση τα έσοδα του Ιουλίου του 2023. Θα μου πείτε γιατί θα έπρεπε ο πολίτης να ασχοληθεί με τα προβλήματα των δημάρχων; Για τον πολύ απλό λόγο. Τα προβλήματα του δημάρχων είναι και δικά του προβλήματα.
Οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές ανέδειξαν το σημαντικό ρόλο των Δήμων όχι μόνο στην καταστολή αλλά κυρίως στην πρόληψη τους. Εάν οι Δήμοι δεν έχουν πόρους για να χρηματοδοτήσουν τις απαραίτητες ενέργειες, τότε οι καταστροφές στο μέλλον, θα είναι πολύ μεγαλύτερες με αυξημένο κόστος όχι μόνο σε ατομικές περιουσίες αλλά και για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Εάν το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» δεν χρηματοδοτηθεί και υποστηριχθεί επαρκώς, από τους Δήμους, το ΕΣΥ θα επιβαρυνθεί με εκατομμύρια ευρώ και φυσικά οι πολίτες θα πρέπει να επιλέξουν: α) να βάλουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη τους (όσοι έχουν και μπορούν) ή β) να μην έχουν πρόσβαση σε βασικές υγειονομικές και κοινωνικές παροχές.
Το πρόβλημα αυτό, με λίγα λόγια, αναδεικνύει ο τίτλος του άρθρου. Εάν οι Δήμοι δεν λάβουν αυτά που ορίζει ο νόμος 3852/2010 και το άρθρο 102 του Συντάγματος, τότε το κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και για τα νοικοκυριά θα είναι πολλαπλάσιο. Ο Έλληνας μάλιστα θα κληθεί να πληρώσει το υπέρογκο αυτό κόστος και ως πολίτης αλλά και ως φορολογούμενος.
Είναι καιρός το ελληνικό κράτος να πάψει να είναι ο μεγάλος “μπαταξής”. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσει τη δουλειά που κάνουν οι Δήμοι δεν μπορεί να την κάνει αυτό, όχι μόνο γιατί ξέρουν τις τοπικές ιδιομορφίες καλύτερα, αλλά και γιατί μπορούν να το κάνουν οικονομικότερα και αποτελεσματικότερα. Άρα, για να μη φορτωθούν τα νοικοκυριά και ο κρατικός προϋπολογισμός υπέρογκα κόστη ας λειτουργήσει το σύγχρονο Ελληνικό κράτος όπως ένας μέσος τίμιος φορολογούμενος του. Να είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του.
Ας κάνει επιτέλους η Κυβέρνηση τα δέοντα για μείωση της γραφειοκρατίας που στοιχίζει απίστευτα στο Κράτος και ας καταλάβει ότι είναι η ώρα για περισσότερη τοπική αυτονομία.
Οι Δήμοι έχουν δείξει ότι και θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν στον αναπτυξιακό μετασχηματισμό της πατρίδας μας.
*Ο Γιάννης Μουράτογλου είναι πρόεδρος Επιτροπής Οικονομικών ΚΕΔΕ τ. Δήμαρχος Έδεσσας