«Η Τοπική Αυτοδιοίκηση α΄ βαθμού δικαιωματικά μπορεί και πρέπει να έχει τον πρώτο ρόλο στην αντιμετώπιση της φτώχειας», τόνισε ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλης κατά την ομιλία του στη προσυνεδριακή εκδήλωση του Βόλου.
«Οι Δήμοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις τοπικές ιδιαιτερότητες, έχουν τις δομές, το προσωπικό και την εμπειρία να ανταποκριθούν στο δύσκολο αυτό εγχείρημα» σημείωσε ο κ. Πατούλης, διευκρινίζοντας πως «το ζητούμενο δεν είναι το ποιος θα διαχειρισθεί τα χρήματα του επισιτιστικού προγράμματος για την καταπολέμηση της φτώχειας . Αλλά το πως αυτά τα χρήματα θα φτάσουν όσο το δυνατόν συντομότερα, στους συνανθρώπους μας που έχουν πραγματικά ανάγκη».
Διατυπώνοντας τη βούληση των πρωτοβάθμιων ΟΤΑ να είναι αυτοί που θα διαχειριστούν τα προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, εξήγησε πως οι δήμοι είναι εκείνοι που διαθέτουν «τις δομές, το προσωπικό , την γνώση των τοπικών αναγκών και την εμπειρία ώστε τα χρήματα αυτά να αξιοποιηθούν άμεσα κι αποτελεσματικά».
Ξεκαθάρισε πως «ως ΚΕΔΕ δηλώνουμε κατηγορηματικά πως δεν επιθυμούμε πόλωση στις σχέσεις μεταξύ Δήμων και Περιφερειών», επισημαίνοντας ωστόσο πως «δυστυχώς στην Περιφέρεια Αττικής, δεν έχουν δει με καλό μάτι την βούλησή των Δήμων να μην επιτρέψουν σε κανέναν να αμφισβητήσει το δικαίωμα και τη δυνατότητα της Αυτοδιοίκησης Α’ Βαθμού, να διαχειρίζεται αυτόνομα και με διαφάνεια
τα κονδύλια που αφορούν έργα και δράσεις προς όφελος των τοπικών κοινωνιών». «Η σημερινή Διοίκηση της ΚΕΔΕ επενδύει πολλά στην ενότητα και τη συνεργασία όλων των Δήμων της χώρας, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αποκλεισμούς. Επενδύουμε πραγματικά σε ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας της ΚΕΔΕ, που θα αναδεικνύει τα ζητήματα όχι μόνον σε τοπικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο» σημείωσε ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ.
Παράλληλα ο Γ. Πατούλης αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία της ΚΕΔΕ να καταθέσει στη βουλή θέσεις στο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, τονίζοντας τον κεντρικό ρόλο που πρέπει να έχει η τοπική αυτοδιοίκηση α’ βαθμού στην αντιμετώπιση της φτώχειας,
επισημαίνοντας την ανάγκη αύξησης της αποτελεσματικότητας των μηχανισμών που θα δημιουργηθούν , προτείνοντας τον περιορισμό των ελεγκτικών μηχανισμών σε έναν ενιαίο φορέα, και ζητώντας την επέκταση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος σε όλους τους ΟΤΑ α’ βαθμού .