Η θερμότερη από το 1850, ήταν η δεκαετία 2001-2010, όπως ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός WMO.

Τη συγκεκριμένη δεκαετία καταγράφηκε σημαντική απώλεια πάγου στην Ανταρκτική και τήξη των περισσότερων παγετώνων, λόγω της αύξησης  των θερμοκρασιών, όπως σημειώνει ο Οργανισμός  σε έκθεσή του με τίτλο «Το Παγκόσμιο Κλίμα 2001-2010, Μια Δεκαετία Κλιματικών Άκρων».

Η τήξη των πάγων και η διαστολή των υδάτων, είχε ως αποτέλεσμα άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 3 χιλιοστά το χρόνο – ρυθμός διπλάσιος σε σχέση με το μέσο όρο του 20ού αιώνα.

Τα κύματα καύσωνα σε Ευρώπη και Ρωσία, κυκλώνες όπως η Κατρίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ξηρασίες σε Αμαζόνιο και ανατολική Αφρική, οι πλημμύρες στο Πακιστάν και οι τροπικοί κυκλώνες στη νοτιοανατολική Ασία αποτελούν, κατά το WMO, κομμάτια του «παζλ» των κλιματικών μεταβολών κατά την περασμένη δεκαετία, τα οποία διαψεύδουν τη θεωρία της «παύσης» στην παγκόσμια υπερθέρμανση.

«Η δεκαετία αποτελεί το ελάχιστο χρονικό πλαίσιο ουσιαστικών αξιολογήσεων της κλιματικής αλλαγής», όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του οργανισμού Μισέλ Ζαρό.

«Η έκθεση του WMO δείχνει ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση υπήρξε αξιοσημείωτη μεταξύ 1971 και 2010 και πως οι δεκαετείς ρυθμοί ανόδου [της θερμοκρασίας] κατά τις περιόδους 1991-2000 και 2001-2010 ήταν πρωτοφανείς.»

Μεταξύ 2001 και 2010, κάθε έτος με εξαίρεση το 2008 ήταν μεταξύ των θερμότερων από το 1850, οπότε και άρχισε η επίσημη καταγραφή δεδομένων. Το 2010 ήταν η θερμότερη χρονιά.

Σε ανοδική τροχιά κινήθηκαν και οι ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες από το 1750 και τη Βιομηχανική Επανάσταση έχουν καταγράψει αύξηση 39%. «Η αύξηση των συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου, τα οποία παγιδεύουν θερμότητα, αλλάζουν το κλίμα μας με τεράστιες συνέπειες για το περιβάλλον και τους ωκεανούς μας που απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και θερμότητα», πρόσθεσε ο κ. Ζαρό.