Στην αναγκαιότητα να αλλάξει η εικόνα των δημάρχων που περιφέρονται από γραφείο σε γραφείο στα υπουργεία καθώς και στις υπηρεσίες για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους αναφέρθηκε στην τοποθέτησή του ο αρχηγός του ΠΟΤΑΜΙΟΥ Σταυρός Θεοδωράκης. Είμαστε στην εποχή των εικόνων και υπάρχουν τέσσερις εικόνες που θα πρέπει να μας ενοχλούν και που θα πρέπει να αλλάξουν σημείωσε. Την πρώτη εικόνα την ξέρετε όλοι. Είναι οι Δήμαρχοι στον προθάλαμο. Οι Δήμαρχοι στον προθάλαμο του Υπουργού, οι Δήμαρχοι στον προθάλαμο της Γ.Γ., οι Δήμαρχοι ίσως στον προθάλαμο ενός επιχειρηματία και οι Δήμαρχοι στον προθάλαμο ενός καναλιού. Είναι η πρώτη εικόνα που πρέπει να αλλάξουμε. Στη συνέχει υπογράμμισε: Οι Δήμαρχοι είναι μία τοπική εξουσία με τον τόνο στη λέξη εξουσία και δεν μπορεί να είναι στον προθάλαμο.
Η δεύτερη εικόνα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση που με ενοχλεί, είναι ο δρόμος με τα σκουπίδια, που είναι παντού. Και είναι μια ευθύνη μεγάλη, μια ευθύνη όλης της Πολιτείας, όλων μας Ο δρόμος με τα σκουπίδια για εμένα είναι η μεγάλη δεύτερη αρνητική εικόνα που πρέπει να διορθώσουμε.
Η τρίτη εικόνα είναι τα γραφεία με τους ανειδίκευτους υπαλλήλους στους Δήμους. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση για να γίνει τοπική εξουσία, για να μπορεί να λύνει προβλήματα, χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό. Και η τέταρτη βέβαια εικόνα, είναι η ατελέσφορη συνάντηση των τριών. Ο Δήμαρχος, ο Περιφερειάρχης και ο Περιφερειακός Διευθυντής, ο παλιός Νομάρχης. Που πρέπει να συζητήσουν για τα σκουπίδια, για το οδικό δίκτυο, για τις συγκοινωνίες και που χρειάζεται με μία μεγάλη προσπάθεια να ορίσουμε τις αρμοδιότητες σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην υπάρχει καμία αλληλοεπικάλυψη και να υπάρχουν άμεσες αποφάσεις.
Αυτές είναι οι τέσσερις, για εμένα, εικόνες που πρέπει να αλλάξουμε. Και εδώ θέλω να σας πω τις δικές μας τέσσερις λέξεις.
Η πρώτη λέξη είναι: ναι, μπορούμε. Ότι υπάρχει – και πρέπει να το πιστέψουμε – μία Ελλάδα που μπορεί να δουλέψει, να σχεδιάσει και να παράγει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Μπορούμε πώς όμως; Μπορούμε αν τολμήσουμε.
Η δεύτερη λέξη λοιπόν για εμάς, είναι το: τολμάμε. Πρώτον, τολμάμε να πούμε την αλήθεια για κάθε τοπικό ή περιφερειακό πρόβλημα, για τα σκουπίδια, για όλα αυτά που μας απασχολούν. Τολμάμε να μεταφέρουμε πρότυπα που έχουν δοκιμαστεί στην Ευρώπη και που θα είναι χρήσιμα σε μία αναπτυσσόμενη ελληνική οικονομία. Να πειραματιστούμε, να καινοτομήσουμε. Μόνο μέσα από την καινοτομία και τον πειραματισμό μπορούμε να βρούμε τέτοιες λύσεις.
Μπορούμε. Τολμάμε. Η τρίτη λέξη για εμάς: συγκρουόμαστε. Πρέπει να συγκρουστείτε, να συγκρουστούμε με κάποιες παθογένειες του παρελθόντος, με κάποιες νοοτροπίες, με κάποιες ιδεοληψίες που κρατάνε δέσμια την ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει να συγκρουστούμε με την διαφθορά, να συγκρουστούμε με συμφέροντα, να συγκρουστούμε με συντεχνίες, που θεωρούν ότι το δικό τους καλό είναι αυτό που προέχει.
Και η τελευταία λέξη είναι η λέξη: χτίζουμε. Μπορούμε να χτίσουμε μία νέα πατρίδα. Μπορούμε να χτίσουμε υγιείς ισχυρούς Δήμους. Πρέπει να βρούμε μια ισορροπία όμως στη χώρα. Γιατί θα πρέπει να το πω, ότι ξαφνικά περάσαμε από τη σπατάλη, που ήταν μια μεγάλη ευθύνη του παλιού πολιτικού συστήματος, περάσαμε από την σπατάλη στην τσιγγουνιά. Διαλύσαμε θεσμούς, όπως η «Βοήθεια στο Σπίτι». Διαλύσαμε θεσμούς οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν προσφορά στην ελληνική κοινωνία, στην ελληνική πόλη.