Άρθρο Localit 27 Δεκεμβρίου, 2011

Οι… παρασιτικές δημόσιες δαπάνες στήριξαν την ανάπτυξη της Ευρώπη

Ο μακρόσυρτος πανευρωπαϊκός χιονιάς σκληρής λιτότητας απλώνεται επισήμως παντού –όχι μόνο στις «ατίθασες» χώρες του Νότου– και με χρονικό ορίζοντα δεκαετίας.Και επισήμως για φέτος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με έκθεσή της καλεί τα κράτη-μέλη να προβούν σε δρακόντεια μέτρα περικοπής δημοσίων δαπανών και να μεταφέρουν τους πόρους από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να φτάσουμε στην έξοδο από την κρίση…

Πάντως, στους κόλπους της ευρωπαϊκής Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι συζητήσεις και οι φωνές που αμφισβητούν ανοικτά την αποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής είναι πολλές και όλο και δυναμώνουν.
Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Τομεακού Κοινωνικού Διαλόγου, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αντιπρόσωποι του Συμβουλίου Δήμων και Περιφερειών της και αντιπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συνδικάτων Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αμφισβητήθηκαν τα παραπάνω μέτρα και μάλιστα λαμβάνοντας υπόψη δεδομένα μελετών που έχουν γίνει.
 

Διασφαλισμένο μόνο το 75% των θέσεων εργασίας στο ευρωπαϊκό δημόσιο

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση Δημοσίων Εργοδοτών (CEEP) οι δημόσιες υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση αντιστοιχούν στο 26% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει τις τελευταίες θέσεις και με ποσοστό 18%.

Οι δημόσιες υπηρεσίες συνεισφέρουν στην απασχόληση του 30% του ευρωπαϊκού ανθρώπινου δυναμικού, που αντιστοιχεί σε 64 εκατ. εργαζομένους.

Οι κυριότεροι κλάδοι απασχόλησης είναι: Υγεία-Πρόνοια με ποσοστό 32%, Εκπαίδευση με 27% και Μεταφορές-Τηλεπικοινωνίες με ποσοστό 9%. Συνολικά λειτουργούν 500.000 δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί που στηρίζουν 500.000.000 Ευρωπαίους πολίτες.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη CEEP με τα σημερινά δεδομένα θεωρείται εξασφαλισμένο το 75% των θέσεων εργασίας –κυρίως το μόνιμο προσωπικό–, ενώ απαιτείται συστηματική συνεργασία μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και με την αρωγή της επιστημονικής κοινότητας επιδιώκεται να βρεθούν τρόποι αντιμετώπισης των αντιφατικών ζητημάτων που έχουν δημιουργηθεί με την εφαρμογή νέων μεθόδων λειτουργίας και παροχής δημοσίων υπηρεσιών.  

Αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα των ΣΔΙΤ στην Αγγλία

Εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς David Hall, με τα οποία αποδομείται η κυρίαρχη σήμερα αντίληψη για οικονομικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα στην παροχή υπηρεσιών μέσω των ΣΔΙΤ, παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα μελέτης που έγινε και ανακοινώθηκε πρόσφατα από το αγγλικό Κοινοβούλιο.

Σύμφωνα μ’ αυτά τα ΣΔΙΤ και οι ιδιωτικοποιήσεις οδήγησαν σε πιο ακριβή χρηματοδότηση των υπηρεσιών, πιο ακριβές κατασκευές των κοινωνικών υποδομών, πιο ακριβό κόστος της χρηματοδότησης (δάνεια, αυτοχρηματοδότηση κ.λπ.), πιο ακριβές μεταφορές.

Παράλληλα έχουν δεσμευτεί τεράστιοι δημόσιοι πόροι, για 30 χρόνια περίπου 200 δισ. λίρες, ενώ απέτυχε και επανακρατικοποιήθηκε το μεγαλύτερο ΣΔΙΤ λόγω της χρεοκοπίας, αυτό που αφορούσε την ανακατασκευή του μετρό του Λονδίνου.

Αναλύοντας την κατάσταση και ειδικότερα με βάση την αγγλοσαξονική εμπειρία (ΗΠΑ, Ην. Βασίλειο, Ιρλανδία), ο κ. Hall σημείωσε ότι από πουθενά δεν προκύπτει ότι θέσεις εργασίας που «κόβονται» από το δημόσιο τομέα αντικαθίστανται από τον ιδιωτικό, ενώ δεν προκύπτει, επίσης, και οικονομικό όφελος για το ίδιο το Δημόσιο.  

Οι δημόσιες δαπάνες στήριξαν την κοινωνική ευημερία τον 20ό αιώνα

Ο κ. Hall χαρακτήρισε, επίσης, αστεία την αντίληψη ότι οι δημόσιες δαπάνες είναι «παρασιτικές» και πολυτέλεια για το συνολικό οικονομικό μέγεθος, τονίζοντας πως οι υποστηρικτές αυτών των απόψεων αγνοούν τόσο την οικονομική σημασία των δημοσίων υπηρεσιών όσο και την αξία τους στην ποιότητα ζωής των πολιτών.

Σύμφωνα, δε, με στοιχεία μελέτης του ΟΟΣΑ των Tantri και Schulnecht για τις δημόσιες δαπάνες τον 20ό αιώνα, έγινε σαφές ότι η ανάπτυξη και η κοινωνική ευημερία των ανεπτυγμένων χωρών (Ευρώπη, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Αυστραλία, Καναδάς κ.λπ.) έχει στηριχθεί και ευθέως αντιστοιχεί στην αύξηση των δημοσίων δαπανών.

Από το 10,8% του ΑΕΠ το 1870 οι δημόσιες δαπάνες έφτασαν στο 45% το 1996, ιδιαίτερα, δε, για την Αμερική από 7% το 1903 σε 43% το 2010.

Ο μέσος όρος αύξησης των δημοσίων δαπανών στην Ευρώπη τον 20ό αιώνα ήταν της τάξης του 50%, με τη Σκανδιναβία στο 60% και για ΗΠΑ και Ιαπωνία στο 40%.

Στο ίδιο μήκος κύματος, άλλωστε, κινείται και η μελέτη για το μέλλον της Ευρώπης των Stiglitz- Sen-Fittousi που έγινε για λογαριασμό του Σαρκοζί, όπου τονίζεται ότι μακροοικονομικά πρέπει να στηριχθεί κατά προτεραιότητα η δημόσια δαπάνη, η υγεία, η εκπαίδευση, το περιβάλλον, η απασχόληση, οι νέες τεχνολογίες, οι κοινωνικές υποδομές και η ποιότητα των θέσεων εργασίας, γιατί δεν μπορεί να είναι πεδίο ανταγωνισμού της Ευρώπης προς τις αναδυόμενες χώρες το χαμηλό εργασιακό κόστος.  

Ευθεία η σχέση ανάπτυξης και δημοσίων δαπανών

Αναφέρθηκε ακόμη στη μελέτη Wagner’s (ΟΟΣΑ), όπου τόσο σε μελέτη στοιχείων για την περίοδο 1970-2006 από 23 αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ όσο και για 51 αναπτυσσόμενες χώρες του ΔΝΤ αποδεικνύεται ευθεία σχέση ανάπτυξης και δημοσίων δαπανών.

Επίσης, σε άλλη μελέτη του ΟΟΣΑ 2008 τεκμαίρεται ότι βασικοί συντελεστές στην παγκόσμια ανάπτυξη την περίοδο 1991-2005 ήταν οι δημόσιες επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες και την ανάπτυξη πληροφοριακών συστημάτων και στη δημόσια υγεία (έρευνα-παροχές). Ενώ σε μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας για την περίοδο 1990-2009 φαίνεται ότι άμεσα ή έμμεσα οι δημόσιες δαπάνες στηρίζουν το 50% των θέσεων εργασίας στις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες και μάλιστα το 17% στο Δημόσιο τομέα και το 33% στον ιδιωτικό.

Ενώ, λοιπόν, το ΔΝΤ έχει αυτά τα στοιχεία ζητεί μέχρι το 2030 μείωση δημοσίων δαπανών κατά 8,70% του ΑΕΠ για τις αναπτυγμένες χώρες και 2,75% του ΑΕΠ για τις αναπτυσσόμενες.  

Τέλος, αναφερόμενος στη σημερινή οικονομική κρίση, ο κ. Hall τόνισε πως η Νορβηγία με 60% δημόσιες δαπάνες στο ΑΕΠ είναι η πιο αναπτυσσόμενη χώρα, ενώ τόσο η χρεοκοπία της Ιρλανδίας όσο και της Ισλανδίας δεν οφειλόταν στις δημόσιες δαπάνες, αλλά στη χρηματοδότηση των τραπεζών και ότι η κρίση χρέους του Νότου οφείλεται κυρίως στην ανυπαρξία δημοσίων επενδύσεων για ουσιαστική ανάπτυξη και σε λαθεμένη χρηματοδότηση καταναλωτικών συμπεριφορών και δεν αποτελεί λύση η μείωση των δημοσίων δαπανών.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ετικέτες

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Ευρωπαϊκά 13 Μαρτίου, 2024
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθορίζει τα βασικά βήματα για τη διαχείριση των κλιματικών κινδύνων

Η κινητοποίηση επαρκούς χρηματοδότησης τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα είναι «ζωτικής σημασίας»…

Ευρωπαϊκά 18 Ιανουαρίου, 2024
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Ιταλία: Με ανάλυση DNA θα εντοπίζονται οι ιδιοκτήτες των σκύλων που αφήνουν τα περιττώματα των ζώων τους στον δρόμο

Μια ιταλική επαρχία αποφάσισε να στραφεί στα τεστ γενετικού υλικού για να αντιμετωπίσει τις… ακαθαρσίες…

Ευρωπαϊκά 16 Νοεμβρίου, 2023
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΕΕ: Η Κομισιόν ανανεώνει την άδεια χρήσης της γλυφοσάτης για δέκα χρόνια

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι θα ανανεώσει για δέκα χρόνια την άδεια χρήσης της γλυφοσάτης…