Περισσότερα από 750 κοστούμια – μάρτυρες θρυλικών παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου, από την ίδρυσή του το 1932 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, κηρύχθηκαν μνημεία, ομόφωνα από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ). Τα αντικείμενα αυτά, όπως και όλα του βεστιαρίου του Εθνικού Θεάτρου, θα συντηρηθούν και στη συνέχεια θα παρουσιάζονται σε χώρους της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας.
Η αξία των κοστουμιών και των άλλων αντικειμένων του βεστιαρίου κρίθηκε ως ιδιαίτερα σπουδαία, καθώς αποτελούν σημαντική πηγή πληροφοριών για την ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
Η καταγραφή ξεκίνησε από τα κοστούμια των παραστάσεων του αρχαίου δράματος και μετά θα συνεχιστεί με τα έργα του νεώτερου ρεπερτορίου. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε από τον Ιούνιο του 2012 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ωστόσο το έργο δυσχεραίνει ο περιορισμένος αριθμός των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού που απασχολείται για το σκοπό αυτό (μόλις μία μόνιμη υπάλληλος του υπουργείου ασχολείται αποκλειστικά με την καταγραφή).
Η πλειονότητα των κοστουμιών τραγωδίας που κηρύχθηκαν ως μνημεία υπογράφεται από τον ενδυματολόγο Αντώνη Φωκά (1889 – 1986). Ενδεικτικά, αναφέρονται τα κοστούμια από τους «Πέρσες» του 1939, παράσταση που ανέβηκε σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, με τους Νικόλαο Ροζάν, Ελένη Ζαφειρίου και Αλέξη Μινωτή στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Γιώργος Βακαλό (1902-1991) ανέλαβε τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία των περισσότερων παραστάσεων αρχαίας κωμωδίας των δεκαετιών ’50 και ’60. Όπως στη «Λυσιστράτη» του 1958, σε σκηνοθεσία του Αλέξη Σολομού, με την Τζένη Καρέζη, την Αλέκα Κατσέλη και Ελένη Χαλκούση.