Έρευνα με τη χρήση ειδικά εκπαιδευμένου σκύλου με το όνομα «Ντάλτον» για τον εντοπισμό νεκρών ζώων στους αιολικούς σταθμούς, ξεκίνησε η Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης (ΕΠΒΘ), με έδρα την Δαδιά Έβρου.
Με στόχο την αναχαίτιση της αρνητικής αυτής πορείας της προβληματικής χωροθέτησης, η ΕΠΒΘ πήρε την πρωτοβουλία να εκπονήσει για πρώτη φορά μελέτη εκτίμησης των σωρευτικών επιπτώσεων των αιολικών σταθμών της Θράκης. Στη μελέτη εξετάζονται η βιωσιμότητα των πληθυσμών σπάνιων πουλιών, οι επιπτώσεις που αφορούν σε προσκρούσεις και εκτοπισμό πουλιών, οι επιπτώσεις στις νυχτερίδες, οι επιπτώσεις στις αλλαγές χρήσης γης και στους τύπους οικοτόπων. Παράλληλα, γίνεται αξιολόγηση των μελετών παρακολούθησης των επιπτώσεων των αιολικών σταθμών και αξιολόγηση της εφαρμογής του νομικού πλαισίου σχετικά με τις σωρευτικές επιπτώσεις.
Η ΕΠΒΘ τονίζει ότι αιολική ενέργεια είναι μια από τις κύριες τεχνολογίες που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Όμως, για να αποφευχθεί δυσανάλογο κόστος για τη βιοποικιλότητα, είναι απαραίτητη η σωστή χωροθέτηση των αιολικών σταθμών, με σεβασμό στα υπάρχοντα οικοσυστήματα. Όταν οι αιολικοί σταθμοί τοποθετούνται σε διαδρόμους πτήσης πουλιών, τότε υπάρχει σημαντικό ποσοστό θνησιμότητας, καθώς τα πουλιά σε πολλές περιπτώσεις δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο πρόσκρουσης.
Επίσης, υπογραμμίζει πως στη Θράκη βλέπουμε αδειοδοτημένους αιολικούς σταθμούς, των οποίων οι επιπτώσεις για τα πουλιά έχουν κριθεί στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ως χαμηλές ή μεσαίες.
Όμως στην πράξη έχουν δυσανάλογα αρνητικό αντίκτυπο στους σπάνιους πληθυσμούς πουλιών. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αξιολόγηση επικεντρώνεται σε κάθε έναν αιολικό σταθμό από μόνο του, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το συνολικό αποτέλεσμα της συγκέντρωσης των αιολικών σταθμών σε γειτονικές περιοχές.
« Ένας αιολικός σταθμός που θα μπορούσε από μόνος του να έχει χαμηλή επίπτωση στη βιοποικιλότητα μιας περιοχής, σε συνδυασμό με τους συνολικούς αιολικούς σταθμούς που ήδη λειτουργούν ή σχεδιάζονται στην ευρύτερη περιοχή, μπορεί να έχει εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα.
Στην πράξη δυστυχώς, από το 2000 έως σήμερα, ο συνολικός αριθμός ανεμογεννητριών που έχουν εγκατασταθεί στην ορεινή περιοχή του Έβρου και της Ροδόπης, που ανέρχεται στις 276, έχει εγκατασταθεί στην πλειονότητά σε γειτονικούς λόφους, δημιουργώντας συστάδες ανεμογεννητριών. Καθώς ένα σημαντικό μέρος της Θράκης έχει οριστεί ως Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας στο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), ο αριθμός αυτός τείνει να αυξάνεται».
Λ. Καψάλης : Η εξαιρετική μύτη του «Ντάλτον» συμβάλει στον εντοπισμό νεκρών ζώων στους αιολικούς σταθμούς
«Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα θύματα των ανεμογεννητριών οι οποίες ανεμογεννήτριες στον Έβρο και στη Ροδόπη δεν έχουν χωροθετηθεί σωστά τα τελευταία χρόνια και για αυτό έχουμε πολλές επιπτώσεις. Επίσης δεν γίνονται συστηματικές έρευνες για να γνωρίζουμε πόσα είναι τα πραγματικά θύματα. Αυτό ήρθαμε να βελτιώσουμε με αυτήν την έρευνα και εκεί στοχεύει, στο να βελτιώσει την εκτίμηση για την παρακολούθηση των επιπτώσεων των αιολικών σταθμών στα πουλιά και στις νυχτερίδες μια και η μύτη του σκύλου είναι πολύ πιο αποτελεσματική από την όραση των ανθρώπων –παρατηρητών – που ψάχνουν με τα μάτια στην ουσία να βρουν τα θύματα», ανέφερε μιλώντας στην ΕΡΤ Ορεστιάδας ο επιστημονικός συνεργάτης της ΕΠΒΘ Λευτέρης Καψάλης, τονίζοντας πως «η έρευνα αυτή γίνεται για πρώτη φορά στη Θράκη με την χρήση του σκύλου «Ντάλτον» ο οποίος ανιχνεύει δηλητηριασμένα δολώματα στην ύπαιθρο, ωστόσο είναι και πολύ αποτελεσματικός στο να εντοπίζει νεκρά πουλιά και νυχτερίδες σε Αιολικούς σταθμούς».
Όπως εξήγησε, «το εγχείρημα είναι πάρα πολύ δύσκολο είναι μεγάλη η περιοχή που πρέπει να ελεγχθεί, ενώ αριθμός των ανεμογεννητριών που λειτουργούν στον Έβρο και τη Ροδόπη και πρέπει να ερευνηθούν είναι 276. Επίσης με την έρευνα αυτήν ελέγχουμε δυο Αιολικούς Σταθμούς, ένα σε Έβρο και ένα δεύτερο σε Ροδόπη, γιατί ο στόχος είναι να αποδείξουμε ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να ακολουθείται. Χρειάζεται δηλαδή να γίνεται συχνά και σε κοντινά χρονικά διαστήματα γιατί στο μεσοδιάστημα πολλές φορές μπορεί να χάνονται πουλιά , είτε να καταναλώνονται από πτωματοφάγα ζώα (λύκους αλεπούδες). Επομένως χρειάζεται σίγουρα η βοήθεια του σκύλου ο οποίος θα βρει ακόμη και υπολείμματα νυχτερίδας η πουλιού σε σημεία που είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπίσει άνθρωπος και αυτό στο μέλλον θα μας βοηθήσει στον σχεδιασμό των νέων έργων στην εκτίμηση των επιπτώσεων τους και γενικότερα στην λήψη αποφάσεων έτσι ώστε να διορθώσουμε επιτέλους το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί σε σχέση με την κακή χωροθέτηση των ανεμογεννητριών και των επιπτώσεων που έχει στα προστατευόμενα πουλιά και στις νυχτερίδες», κατέληξε ο κ. Καψάλης.