«Ο ισχυρότερος θεσμός για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, ο κοντύτερος θεσμός στον πολίτη, είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν μπορούμε λοιπόν να τον ακρωτηριάζουμε την ώρα που έχουμε ανάγκη να πλησιάσουμε τον πολίτη για να περάσουμε όλοι μαζί αυτόν τον κάβο, με όποιο ρόλο και αν έχουμε» επεσήμανε μεταξύ άλλων, στο χαιρετισμό του ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Κώστας Μαρκόπουλος.
Σημείωσε δε ότι όσο η κεντρική κυβέρνηση απομακρύνεται από τον πολίτη, τόσο θα έπρεπε θεσμικά, οραματικά και σχεδιαστικά, να οριοθετεί και να σπρώχνει την Τοπική Αυτοδιοίκηση κοντύτερα στον πολίτη. Όμως εδώ γίνονται και τα δύο ανάποδα. Αφενός μεν το κεντρικό κράτος αποφασίζει να γίνει πιο συγκεντρωτικό, ενώ έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να το κάνει, και δεύτερον, επιχειρεί να ακρωτηριάσει το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ακολουθεί το κείμενο χαιρετισμού του Βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Κώστα Μαρκόπουλου
Κ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Δήμαρχοι, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν μπορώ να αφήσω αναπάντητο ότι αυτοί που ψηφίζουν στη Βουλή, δεν μπορούν εκτός Βουλής να κάνουν προτάσεις διαφορετικές από αυτά που ψηφίζουν. Αυτό το πράγμα είναι παραλογισμός και αυτό ισχύει για όλους μας.
Για να κρίνουμε το παρόν και αυτό που σχεδιάζεται, είναι πολύ εύκολο να κάνουμε δύο πράγματα. Για να κρίνουμε το παρόν πρέπει να κάνουμε δύο συγκρίσεις. Μία σύγκριση με το παρελθόν και να ακρωτηριάσουμε όλα τα κακά τα οποία συνέβησαν στη χώρα, είτε συμμετείχαμε, είτε δεν συμμετείχαμε, με ότι ρόλο έχει ο καθένας, για να διορθώσουμε το μέλλον. Όμως για να κρίνουμε το παρόν, πρέπει και να σκεφτούμε αυτό που έχουμε μπροστά μας πού οδηγεί. Εγώ λοιπόν θα καταθέσω τη δική μου άποψη. Ποιοι θα είναι Δήμαρχοι, υποψήφιοι Δήμαρχοι ή Δήμαρχοι, μετά τις επόμενες εκλογές; Προφανώς κάποιοι συνταξιούχοι ή κάποια γεροντοπαλίκαρα ή κάποιοι που έχουν αποφασίσει να ζήσουν με άλλους τρόπους.
Δεύτερον. Τι Δήμους θα παραλάβουν και τι Δήμους θα πλοηγήσουν μετά τις επόμενες εκλογές και στο βάθος του χρόνου; Δήμους οι οποίοι έχουν εκ των πραγμάτων απομακρυνθεί απολύτως από τον πιο εξισορροπιστικό για την κοινωνική συνοχή ρόλο, που είναι η υπηρεσία του πολίτη. Όσο η κεντρική κυβέρνηση απομακρύνεται από τον πολίτη, τόσο θα έπρεπε θεσμικά, οραματικά και σχεδιαστικά, να οριοθετεί και να σπρώχνει την Τοπική Αυτοδιοίκηση κοντύτερα στον πολίτη.
Όμως εδώ γίνονται και τα δύο ανάποδα. Αφενός μεν το κεντρικό κράτος αποφασίζει να γίνει πιο συγκεντρωτικό, ενώ έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να το κάνει, και δεύτερον, επιχειρεί να ακρωτηριάσει το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Δεν θα μπω στα οικονομικά. Εγώ αποδέχομαι την κατάσταση όπως είναι. Είναι γνωστό τι έχει στηρίξει ο καθένας και τι δεν έχει στηρίξει. Θα μπω όμως στη διλημματική της κυβέρνησης. Δεν μπορεί ο αρμόδιος Υπουργός να κρύβεται για τα οικονομικά πίσω από τον Υπουργό των Οικονομικών και για τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις, πίσω από τον κάθε Δήμαρχο. Όποιος αποφασίζει, να έχει το θάρρος να υλοποιήσει. Έτσι κτίζεται η καινούργια Ελλάδα και έτσι μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους πολίτες. Είναι αναχρονισμός αυτό το οποίο γίνεται, είναι κόντρα στην Ευρώπη την οποία οραματιστήκαμε και είναι τραγικό το γεγονός ότι υποτίθεται ότι μας το επιβάλλει η Ευρώπη για να σωθούμε.
Και κάτι άλλο. Όσο δεν έχω εγώ δικαίωμα ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και καθένας από εμάς, να πάει σε κάποιο Δήμο και να αρχίσει να συζητά για δουλειές, για ορυκτά, για να νερά, για σκουπίδια, άλλο τόσο δικαίωμα έχει και ένας Υφυπουργός μιας ξένης χώρας. Και επίσης, δεν είναι δυνατόν να συζητάμε σε αυτή την αίθουσα, άπαντες εκλεγμένοι, για το ποιος είναι πιο κοντά στο Σύνταγμα και το πόσο μακριά από τις συνταγματικές προϋποθέσεις βρίσκεται η κυβέρνηση όταν ψηφίζει την απόλυτη κατάλυση της αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όχι μόνο για τη νομιμότητα, αλλά ακόμα και για τη σκοπιμότητα των έργων. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συζητάμε πλέον σε αυτή την αίθουσα, όταν επιστρέφουμε δεκαετίες πίσω, ενώ μπήκαμε στην Ευρώπη για να πάμε πολλές δεκαετίες μπροστά.
Το οικοδόμημα αυτό που κτίζεται πρέπει να ανατραπεί και να σταματήσει. Είναι λάθος και για την κυβέρνηση να τα παίρνει όλα πάνω της. Ο έξυπνος Υπουργός δίνει δικαιοδοσίες και αρμοδιότητες εκεί που οφείλει, για να κρατά τα μεγάλα, την μακροοικονομία, γιατί στη μικροοικονομία έτσι και αλλιώς τίποτα δεν πάει καλά σε αυτόν τον τόπο. Τουλάχιστον στο βάλσαμο των πολιτών ας ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος. Ο ισχυρότερος θεσμός για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, ο κοντύτερος θεσμός στον πολίτη, είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν μπορούμε λοιπόν να τον ακρωτηριάζουμε την ώρα που έχουμε ανάγκη να πλησιάσουμε τον πολίτη για να περάσουμε όλοι μαζί αυτόν τον κάβο, με όποιο ρόλο και αν έχουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.