Να ξαναγίνει η Αθήνα «μια πόλη για να ζεις» έχει στόχο ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την παράταξη «Αθήνα Ψηλά», Κώστας Μπακογιάννης.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τονίζει ότι «δεν υπάρχουν μάγοι, ούτε μαγικά ραβδιά. Η Αθήνα θέλει πολλή δουλειά, σχέδιο, στοχοθεσία. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Απαιτεί χρόνο». Εξηγεί ότι το πρόγραμμά του «είναι, στην πραγματικότητα, ένα επιχειρησιακό σχέδιο, ένας σχεδιασμός οκταετίας με ξεκάθαρα χρονοδιαγράμματα και πλήρως κοστολογημένες προτάσεις».
Αναφερόμενος στον τομέα της καθαριότητας, ο κ. Μπακογιάννης τονίζει ότι ο δήμος θα δώσει «όλα τα εργαλεία και όλα τα μέσα για να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα», αλλά «δεν χρειάζεται να αποκλείσουμε τις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα», κάτι που, όπως υπογραμμίζει, συμβαίνει σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Σχετικά με την ακροδεξιά τονίζει ότι «δεν γεννιέται κανείς φασίστας» και «η συντριπτική πλειοψηφία όσων στρέφονται σε ακραίους σχηματισμούς δεν θα το έκανε, εάν αισθανόταν ότι η πόλη τούς αγκαλιάζει και τούς υποστηρίζει καθημερινά». Για τα δημοτικά τέλη σημειώνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για «λαϊκισμό», αλλά με κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Κώστα Μπακογιάννη στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον Δημήτρη Βέλλα
– Κύριε Μπακογιάννη, απομένουν λιγότερες από δύο βδομάδες, από τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών της 26ης Μαΐου. Ποιο είναι για την Αθήνα και τους κατοίκους της το διακύβευμα αυτών των εκλογών;
Το μεγάλο στοίχημα για την Αθήνα είναι να μην αλλάξει απλώς δήμαρχο, αλλά εποχή. Μιλάμε για μια διαφορετική νοοτροπία, μια νέα αντίληψη. Η Αθήνα αξίζει παραπάνω από μια καλή διαχείριση. Αυτό είναι προφανώς προϋπόθεση για τα σπουδαία και τα μεγάλα. Αλλά, ας μην βαυκαλιζόμαστε. Συζητάμε και αιτούμαστε τα προφανή. Αυτά που δικαιούμαστε, ως δημότες, ως άνθρωποι. Σε όλη αυτή την -μακρά ομολογουμένως- προεκλογική περίοδο, προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε τη σημασία τού να εστιάζεις στα μικρά που κάνουν τα μεγάλα, γι’ αυτά που κάνουν την καθημερινότητα καλύτερη. Και το πρόγραμμά μας -που είναι στην πραγματικότητα ένα επιχειρησιακό σχέδιο- αυτό έχει ως στόχο. Να επαναφέρει τον «πολιτισμό της καθημερινότητας» μες στην Αθήνα. Να την ξανακάνουμε μια πόλη για να ζεις. Αν ένα μήνυμα εισπράττω, όπου σταθώ στην Αθήνα, είναι πως οι κάτοικοι θέλουν να πάρουν την πόλη τους πίσω. Αυτό είναι το βασικό διακύβευμα. Θέλουμε μια πόλη που θα μας κάνει περήφανους, από όποια σημείο της κι αν την κοιτάξεις. Περήφανους για τον τρόπο που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, περήφανους για τις ομορφιές και τις διαφορετικότητες της, περήφανους για τη νέα φιλοσοφία που θα κυριαρχεί, για τον τρόπο που πρέπει να ασκείται η δημόσια διοίκηση. Περήφανους για την ποιότητα του διαλόγου που θα ανοίγει αυτή η πόλη κάθε μέρα με όλους μας. Μια πόλη-πρότυπο του τι μπορεί να γίνει, αν το αποφασίσουμε δημότες και δήμος μαζί. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε είναι να χαρίσουμε και αυτή τη φορά τη συζήτηση γύρω από τις αυτοδιοικητικές εκλογές στην κεντρική πολιτική σκηνή και να αναλωθούμε σε αντιπαραθέσεις χωρίς περιεχόμενο. Γιατί η Αθήνα είναι κάτι παραπάνω και πρέπει να μας ενώσει όλους. Για να βρει τη θέση της εκεί ψηλά.
-Συνυποψήφιοί σας αφήνουν να εννοηθεί ότι, αν εκλεγείτε, θα εφαρμόσετε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών του δήμου. Ποια είναι η αλήθεια και τι πρέπει να περιμένουν οι εργαζόμενοι;
Η αλήθεια είναι απλή και ας ξενίζει κάποιους που μένουν κολλημένοι στη δεκαετία του ’80. Οι εργαζόμενοι του δήμου περιμένουν από μας να τους δώσουμε όλα τα εργαλεία και όλα τα μέσα για να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα. Με σεβασμό στα δικαιώματά τους. Με ασφάλεια στην εργασία. Με αποτελεσματικότητα, για να είναι ορατός ο κόπος τους στα μάτια των δημοτών. Για να κάνει η προκοπή τους τη διαφορά στην πόλη. Για να μην πολεμάνε με ξύλινα σπαθιά. Και, ναι, μεταξύ των άλλων, δεν χρειάζεται να αποκλείσουμε τις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, οι οποίες έρχονται να βοηθήσουν και όχι να αντικαταστήσουν. Και είναι εντυπωσιακό, πως κάτι, το οποίο χρησιμοποιούν ΟΤΑ σε όλη την Ευρώπη και σε όλη την Ελλάδα, γίνεται θέμα. Εμείς στην Αθήνα τι είμαστε δηλαδή; Παιδιά κατώτερου Θεού που μας έχει τάξει κάποιος να μείνουμε στο παρελθόν;
-Στο πρόγραμμά σας, αναφέρεστε στην ενοποίηση του ΕΜΠ – Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών – «Ακροπόλ». Μιλήστε μας γι’αυτό σας το σχέδιο.
Στο τρίγωνο στο οποίο αναφέρεστε, χτυπάει η καρδιά της Αθήνας. Το Αρχαιολογικό Μουσείο έχει αυτή τη στιγμή κρυμμένη μέσα στις αποθήκες του τη σπουδαιότερη αρχαιολογική συλλογή του κόσμου. Χωρίς καμία υπερβολή. Κάνοντας, λοιπόν, τη συγκεκριμένη συνένωση της τριλογίας πετυχαίνουμε τρεις σπουδαίους στόχους:
· Πρώτον, παραδίδουμε στην υφήλιο έναν ανεκτίμητο θησαυρό, πράγμα που ως θεματοφύλακές του, είμαστε άλλωστε υποχρεωμένοι να κάνουμε.
· Δεύτερον, μετατρέπουμε μια περιοχή ολόκληρη, από υποβαθμισμένη και ανασφαλή σε πυρήνα πολιτισμού και ομορφιάς.
· Και τρίτον, δίνουμε στην πράξη μια πρωτόγνωρη ώθηση ανάπτυξης. Και φυσικά δίνουμε και στο ίδιο το Πολυτεχνείο τη θέση που του αρμόζει με βάση τη σύγχρονη ιστορία του. Ως μνημείο αγώνων για τη Δημοκρατία που ποτέ δεν πρέπει τα παιδιά μας να ξεχάσουν και όχι ως κέντρο ανομίας και βανδαλισμών.
-Στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας έχει τεθεί και το ύψος των δημοτικών τελών. Εσείς θα τα μειώσετε ή όχι;
Τα τέλη είναι ανταποδοτικά και δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το αντικείμενο ενός συμβόλαιο που υπογράφουμε με τους δημότες. Εκείνοι απαιτούν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες και ο δήμος δεσμεύεται να τις παρέχει με το καλύτερο δυνατό κόστος. Ας αλλάξουμε, λοιπόν, τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζουμε. Τα δημοτικά τέλη αποτελούν εργαλείο για τη δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη της πόλης. Δεν είναι άλλος ένας οριζόντιος φόρος επί δικαίων και αδίκων. Οφείλουν να προσαρμόζονται ανάλογα με την περιοχή, αλλά και τις ανάγκες. Όταν ζητάμε, λόγου χάριν, από τους δημότες να ανακυκλώνουν, οφείλουμε και εμείς να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί και να μειώσουμε τα τέλη. Όταν τους ζητάμε να καθαρίσουν τις προσόψεις τους, οφείλουμε κι εμείς να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί και να μειώσουμε τα τέλη. Όταν θέλουμε να στηρίξουμε τους μη έχοντες, γιατί μπορεί να είμαστε όλοι ίσοι αλλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι, οφείλουμε να προσφέρουμε ελαφρύνσεις. Με μια φράση, να στεκόμαστε ουσιαστικά δίπλα στον δημότη και όχι να πουλάμε φτηνούς λαϊκισμούς.
-Επιλέγοντας ως υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους βασικά στελέχη της διοίκησης Καμίνη, πώς γίνεται αυτά να θεωρούνται επιτυχημένα στους νευραλγικούς τομείς, αφού, όπως λέγεται, ήταν αποτυχημένη και η διοίκηση Καμίνη;
Και τα λένε αυτά εκείνοι που δηλώνουν συνέχεια του Καμίνη! Ξέρετε, όμως, κάτι; Είμαστε πολύ υπερήφανοι και για τα 228 πρόσωπα του ψηφοδελτίου μας. Και όσο και να προσπαθούν ορισμένοι να το μειώσουν, θα αποτυγχάνουν συνεχώς. Μιλάμε για το πιο πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο που έχει «κατέβει» ποτέ στην Αθήνα. Και με υποψηφίους που μέχρι πριν λίγο καιρό βρίσκονταν σε τέσσερις διαφορετικές παρατάξεις. Κάτι ακόμα: έξι στους δέκα ασχολούνται με την πολιτική για πρώτη φορά. Που αποδεικνύει πως αυτή η πόλη έχει ακόμη αστείρευτες δυνάμεις. Ο καθένας έχει την δική του ιστορία. Και όλοι τους έχουν να προσφέρουν τη δική τους ξεχωριστή γνώση και τη μοναδική τους εμπειρία. ‘Αξιοι άνθρωποι με ικανότητες και δεξιότητες που τους ένωσε η αγάπη για την πόλη. Ξέρουμε ότι μόνο έτσι μπορούμε να σηκώσουμε την Αθήνα ψηλά. Και σε αυτό επενδύουμε κάθε μέρα.
-Θεωρείτε ότι είναι υπαρκτός για την Αθήνα ο κίνδυνος της ακροδεξιάς; Και ένας δήμος, όπως η Αθήνα, τι οφείλει να πράττει ώστε να αποτρέπει την ενίσχυση της ακροδεξιάς;
Ξέρετε, πιστεύω ότι η συντριπτική πλειονότητα όσων στρέφονται σε ακραίους σχηματισμούς δεν θα το έκανε, εάν αισθανόταν ότι η πόλη τους αγκαλιάζει και τους υποστηρίζει καθημερινά. Δεν γεννιέται κανείς φασίστας. Η αυτονόητη καταδίκη, λοιπόν, δεν αρκεί. Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας σε αυτό το κομμάτι. Βολεύει κιόλας κάποιους η ύπαρξη του τέρατος. Η απάντηση, λοιπόν, -και σε αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι- είναι η επαναφορά της κανονικότητας στην Αθήνα. Να κυκλοφορούν οι δημότες ελεύθερα, σε καθαρούς και φωτεινούς δρόμους. Να ξαναβγούν τα παιδιά στις πλατείες και να μην επιστρέφει κανένας σπίτι του πριν από τις οκτώ, επειδή φοβάται. Χωρίς ναι μεν αλλά. Χωρίς παρενθέσεις και υποσημειώσεις. Στην πράξη κρινόμαστε όλοι, όχι στα λόγια
-Από τον πρώην δήμαρχο κ. Καμίνη, αλλά και από τα θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης, έχει τεθεί η αναγκαιότητα ίδρυσης μητροπολιτικών δήμων στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Ποια είναι η δική σας άποψη και πόσο είναι εφικτό με την αντίληψη που κατέχει την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία;
Διαχρονικά το κεντρικό κράτος αντιμετωπίζει την αυτοδιοίκηση λες και είναι αποπαίδι. Τη θυμάται πριν από κάθε εκλογές και την ξεχνάει αμέσως μετά. Μιλάμε για μια βαθιά εδραιωμένη αντίληψη. Γι’ αυτό και καθημερινά καλούμαστε να δώσουμε μάχες ενάντια στον κομματισμό και τον κρατισμό. Πρακτικά; Υπερβαίνουμε αρμοδιότητες. Αλίμονό μας, αν γίνουμε συμμέτοχοι σε ένα παιχνίδι επίρριψης ευθυνών και συνεχώς ρίχνουμε την μπάλα στη εξέδρα. Και, παράλληλα, επιμένουμε στην αποκέντρωση του κράτους και στην αύξηση των αρμοδιοτήτων του δήμου, ώστε να είναι υπεύθυνος για το σύνολο της πόλης και να γνωρίζουν οι δημότες με ποιους ακριβώς θα μιλάνε και από ποιον θα ζητούν τον λογαριασμό. Να είμαστε, δηλαδή, υπόλογοι για όλα όσα βρίσκονται εντός των χωρικών ορίων μας, όπως δρόμοι, πεζοδρόμια, νησίδες, πλατείες, πάρκα και υπόγειες διαβάσεις. Μια τροπολογία στη Βουλή χρειάζεται όταν ψηφίζονται τόσες. Δεν είναι οι τίτλοι που κάνουν τα πράγματα. Η ουσία είναι.
-Και μια τελευταία ερώτηση κ. Μπακογιάννη. Από τους συνυποψηφίους σας, πάλι, αφήνονται αιχμές ότι μπορεί, αν εκλεγείτε, να μεταπηδήσετε εν μέσω της θητείας σας στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δεσμεύστε ότι δεν θα το πράξετε, αλλά και ότι θα είστε ξανά υποψήφιος στις επόμενες δημοτικές εκλογές για να μπορέσουν οι δημότες σας να κρίνουν το έργο που θα έχετε επιτελέσει;
Με απλά λόγια: η δέσμευσή μου είναι η έως τώρα πορεία μου. Το 2010 με κατηγορούσαν ότι θα φύγω από τον δήμο Καρπενησίου. Όχι μόνο έμεινα, αλλά όλοι μαζί καταφέραμε πολλά, για τα οποία σήμερα είμαστε υπερήφανοι. Το 2014, επέμεναν ότι θα αποχωρήσω από την Περιφέρεια. Και πάλι παρέμεινα, δίνοντας όλες μου τις δυνάμεις για την ανάπτυξη της Στερεάς Ελλάδας. Έγινε σημαντικό έργο. Η μεγαλύτερη δέσμευση, όμως, είναι το πρόγραμμά μας. Ένας σχεδιασμός οκταετίας, με ξεκάθαρα χρονοδιαγράμματα και πλήρως κοστολογημένες προτάσεις. Ξέρετε κάτι; Δεν υπάρχουν μάγοι, ούτε μαγικά ραβδιά. Η Αθήνα θέλει πολλή δουλειά. Σχέδιο. Στοχοθεσία. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Απαιτεί χρόνο.