Με το Λιμάνι της Πάτρας να κατακλύζεται τελευταία από εκατοντάδες μετανάστες που εφορμούν και κρύβονται στις νταλίκες για να ταξιδέψουν παράνομα στην Ιταλία,ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, ενημερώνει με επιστολή του τον νέο Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρη Βίτσα, τον ενημερώνει για τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για την θέση του δήμου στην διαχείριση του προσφυγικού, που πράγματι, δυόμιση χρόνια από την έναρξη της προσφυγικής κρίσης, ακούγονται τώρα εντελώς αντίθετα με την σημερινή πραγματικότητα.
Στην επιστολή του ο Δήμαρχος Πατρέων μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Κύριε Υπουργέ,
(…)Θα πρέπει να σας θυμίσουμε πως οι χιλιάδες ξεριζωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες φεύγουν από τις χώρες τους λόγω των γενικευμένων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και εσωτερικών συγκρούσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Σας είναι γνωστοί οι κανονισμοί του Δουβλίνου Ι και ΙΙ, η συνθήκη Σέγκεν, συνολικά η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μεταναστευτικό, που εγκλωβίζουν τους μετανάστες στην χώρα μας, ενώ έχουν προορισμό άλλες χώρες της Ε.Ε.
Με τη συμφωνία κυβέρνησης – Ευρωπαϊκή Ένωσης, έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα πάνω από 50.000 πρόσφυγες. Διαμένουν σε διαμερίσματα και κέντρα φιλοξενίας, ενώ η διαδικασία για την χορήγηση ασύλου και τη μεταφορά τους στις χώρες προορισμού τους, η επανένωση με τις οικογένειές τους, λειτουργεί υποτυπωδώς. Οι απογοητευμένοι πρόσφυγες, που βλέπουν ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα δεν θα είναι προσωρινή, δεν αποδέχονται τα «αργύρια» των πονόψυχων Ευρωπαίων για να κάνουν υπομονή. Αναζητούν διέξοδο από τις πύλες εξόδου με τους γνωστούς τρόπους.
Αυτό είναι το πλαίσιο που δημιουργεί την κατάσταση στο Λιμάνι της Πάτρας, καθώς οι εγκλωβισμένοι μετανάστες προσπαθούν με κάθε τρόπο να φτάσουν στις χώρες προορισμού τους, πολλές φορές βρίσκοντας το θάνατο κάτω από τις ρόδες των φορτηγών.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το αίτημα των προσφύγων και μεταναστών, έχει υιοθετήσει και το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας για την απευθείας μεταφορά τους από τις γειτονικές χώρες πρώτης υποδοχής και την Ελλάδα , στις χώρες τελικού προορισμού τους.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων με τις αποφάσεις του (570/7-10-2015 και 169/21-3-2016) έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια:
«(…)Είμαστε αντίθετοι στην δημιουργία hot spots που δημιουργούν μόνο συνθήκες εγκλωβισμού. Αποτελούν κέντρα διαλογής για μετεγκατάσταση ελαχίστων προσφύγων, μόνο όσων επιλέξουν με βάση τις ανάγκες των μονοπωλίων κρατών μελών της Ε.Ε., και οι υπόλοιποι θα παραμένουν μαζικά εγκλωβισμένοι. Η θέση μας εξακολουθεί να είναι η δημιουργία ανοιχτών και δημοσίων, προσωρινών χώρων υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών – προσφύγων, που θα λειτουργούν με ευθύνη αποκλειστικά του κράτους, του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Σε αυτές τις δράσεις να μην υπάρχει καμία εμπλοκή ΜΚΟ, που και ο ρόλος μερικών είναι τουλάχιστον ύποπτος.Δημιουργεί ερωτηματικά το τελεσίγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που ζητά από τους Δήμους να καταγράψουν και να αποστείλουν τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην περιοχή τους.
Σε αυτά τα κέντρα, να παρέχεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν σίτιση και στέγαση, διερμηνεία και νομική αρωγή.
Ειδική μέριμνα από κρατικούς φορείς για ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες, μητέρες και παιδιά, εγκύους, ΑΜΕΑ, θύματα κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων και εμπορίας οργάνων (…)»
Ο Δήμος μας δεν μένει θεατής στο δράμα των προσφύγων και μεταναστών που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, σε ακατάλληλα κτίρια. Για το λόγο αυτό έχουμε πάρει πρωτοβουλίες. Με τις ενέργειές μας κάνουμε το αυτονόητο, διασφαλίζουμε πώς οι άνθρωποι αυτοί, που έφτασαν στη χώρα μας μέσα από τη φωτιά του πολέμου, θα μπορούν να καλύπτουν τις βασικές έστω ανθρώπινες ανάγκες τους με αξιοπρέπεια και όχι να ζουν στην πείνα τη βρωμιά και τα σκουπίδια.
Καμία σχέση δεν έχουν οι ενέργειες του Δήμου μας με τη δημιουργία χώρου φιλοξενίας. Αυτό προϋποθέτει την κάλυψη όλων εκείνων των αναγκών των προσφύγων που περιγράφει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας.
Κύριε Υπουργέ
Ως Δημοτική Αρχή δηλώνουμε πως θα συνεχίσουμε να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες και τους μετανάστες με κάθε δυνατό τρόπο, όπως να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε την άμεση προώθησή τους στις χώρες προορισμού τους (…).”