Οι εργαζόμενοι της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ Α.Ε. στην τελευταία τους γενική συνέλευση με συντριπτική πλειοψηφία είπαν ένα βροντερό όχι, στα προτεινόμενα μέτρα για μείωση του εισοδήματός τους. Οι μειώσεις αυτές δεν βοηθούν και δεν διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του εργοστασίου (αντιστοιχούν στο 0,07% του συνολικού κόστους) αντιθέτως βάζουν ζήτημα επιβίωσης των εργαζομένων και οδηγούν στην απώλεια περίπου 70 θέσεων εργασίας. Τα χρήματα αυτά θα χαθούν για την τοπική οικονομία,  την κοινωνία.

Οι μονομερείς και εκβιαστικές ενέργειες από την πλευρά της εργοδοσίας, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης και όξυνσης της ανεργίας, θα δυναμιτίσουν παραπέρα την εργασιακή και κοινωνική ειρήνη στην περιοχή. 

1. Καταδικάζουμε την πρακτική του ομίλου που παρά τα υπερκέρδη που πραγματοποιούν εκμεταλλευόμενοι τον εθνικό ορυκτό πλούτο, το φθηνό ρεύμα που επιδοτείται από τους πολίτες, το φυσικό αέριο, τις ειδικές σκανδαλώδεις ρυθμίσεις και την διαχρονική ανοχή στην ρύπανση του περιβάλλοντος, επιχειρούν να υπεξαιρέσουν μέρος της αμοιβής από τους εργαζόμενους και συνακόλουθα από την τοπική οικονομία.  Υπενθυμίζουμε :

         Την αποικιοκρατική λογική στην συμφωνία αγοράς των τεραστίων ποσοτήτων ηλεκτρικού ρεύματος για την παραγωγή του Αλουμινίου. Σήμερα η στάση αυτή  έχει ήδη  χαρακτηριστεί από την Ε.Ε. αθέμιτος ανταγωνισμός και έχουν ζητηθεί από τα αρμόδια όργανα  εξηγήσεις. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί επιδότηση ενός ιδιωτικού ομίλου από όλους τους καταναλωτές, που συχνά αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και αυτό το κόστος ηλεκτροδότησης τους.

         Την  μη χρέωση του τέλους ακινήτων (χαράτσι) σε έναν οικισμό χιλίων και πλέον κατοικιών ιδιοκτησίας του ομίλου Μυτιληναίου, ενώ χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας απειλούνται με κατασχέσεις για τον ίδιο λόγο.

         Την γενναία δημόσια επιδότηση (32 εκ. €), για την εγκατάσταση μιας μονάδας παραγωγής ρεύματος (ΣΗΘ) προκειμένου  υποτίθεται να απεξαρτήσει  το ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. από την ΔΕΗ. Στην συνέχεια μετατράπηκε από τον τότε υπουργό ανάπτυξης σε εμπορική ώστε o όμιλος Μυτιληναίου να πουλάει στη ΔΕΗ το ρεύμα σε πολλαπλάσια τιμή από αυτή που το αγοράζει. Και ενώ κανείς θα περίμενε να επιστραφούν  τουλάχιστον τα χρήματα της επιδότησης ακόμη  αυτά ψάχνουν  το δρόμο της επιστροφής στα ταμεία του κράτους.

        Τις οφειλές προς τη ΔΕΗ (πάνω από 100 εκ που σύμφωνα με δημοσιεύματα οφείλει παρά τη μειωμένη τιμή ο όμιλος) και  τη ΔΕΠΑ (για 40 εκ.)

         Τον  αγωγό φυσικού αερίου που όλοι πληρώσαμε ( 11,5 εκ. €)  για την τελικά  αποκλειστική και μόνο χρήση του Αλουμινίου παρόλο που η σχετική μελέτη ρητά περιλαμβάνει και την οικιστική χρήση του.

         Το περίφημο ακροτελεύτιο άρθρο 117 του ν. 4001/2011 του τ. υπουργού οικονομικών Παπακωνσταντίνου, που κατά παρέκκλιση κάθε φυσικού και λογικού νόμου μετατρέπει το φυσικό αέριο σε ανανεώσιμη μορφή ενέργειας δίνοντας έτσι το δικαίωμα στην μονάδα συμπαραγωγής ΣΗΘ του Ομίλου, όχι μόνο να βάζει κατά προτεραιότητα στο σύστημα της ΔΕΗ την παραγόμενη ενέργεια αλλά και να πληρώνεται για αυτό σαν ανανεώσιμη πηγή  ενέργειας επιβαρύνοντας με  80 εκ. € επί 25 χρόνια τους καταναλωτές.

         Και όλα αυτά από μια μονάδα που παράνομα έχει εγκατασταθεί  σε ένα χώρο που απαλλοτριώθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο για άλλη χρήση και   λειτουργεί  χωρίς άδεια εδώ και τέσσερα χρόνια, χωρίς κανενός το αυτί να ιδρώνει. 

2.      Δηλώνουμε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια αύξησης κερδών συγκεκριμένων συμφερόντων σε βάρος πάλι των εργαζομένων αλλά και του Ελληνικού λαού.  

3.      Υπερασπιζόμαστε τις θέσεις εργασίας και τα εργασιακά κεκτημένα και απαιτούμε να σταματήσει η αφαίμαξη της ελληνικής κοινωνίας και του εθνικού μας πλούτου. 

Οι καταθέτοντες περιφερειακοί σύμβουλοι

Σπανούδη Δέσποινα

Χρονάς Αναστάσιος

Στουπής Νίκος

Ντούρου Σοφία

Γκικόπουλος Γιώργος

Κουλουρίδης Κώστας