Μεσάνυχτα, δύο τρένα στην ίδια γραμμή κινούμενα με αντίθετες φορές… 38 νεκροί μέχρι την ώρα αυτή και ο κατάλογος ίσως δεν έχει κλείσει ακόμη. Και σε αυτόν, νέοι άνθρωποι και από την περιοχή μας, μια περιοχή που έχει ζήσει ξανά στο παρελθόν πολύνεκρα δυστυχήματα και απώλειες νέων ανθρώπων, παιδιών…
Κανείς στη χώρα σήμερα δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη. Νοιώθω ηττημένος και ως ασχολούμενος με τα κοινά και ως μηχανικός, που ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να φέρουμε την τεχνολογία στις ζωές μας, διασφαλίζοντας τέτοια στοιχειώδη -έως παιδαριώδη- ζητήματα. Δεν είναι δυνατόν δύο τρένα να κινούνται στην ίδια γραμμή και να μην υπάρχει μία ριμάδα διαδικασία προειδοποίησης.
Προχθές ο σεισμός στην Τουρκία με χιλιάδες νεκρούς. Σήμερα το σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα. Ο πόνος είναι ίδιος παντού. Το θέμα είναι να μας αφυπνίσει και να επενδύσουμε εκεί που πραγματικά αξίζει. Αντισεισμικός έλεγχος και θωράκιση, νέες οδικές και σιδηροδρομικές υποδομές, παιδεία, υγεία. Όλα τα άλλα, ειδικά τέτοιες ώρες, μας φαίνονται τόσο ανούσια.
Θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των ανθρώπων που έχασαν τις ζωές τους, περαστικά στους τραυματίες, υπομονή και κουράγιο σε όλη την Ελλάδα».
Από ανάρτηση του Δ. Παπαστεργίου στο fb