Σε άμεσο κίνδυνο βρίσκεται η λειτουργία των ιαματικών πηγών. Εδώ και δύο χρόνια περίπου το νομοσχέδιο για την παραχώρηση της διαχείρισης των ιαματικών πηγών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για σαράντα χρόνια βρίσκεται στον προθάλαμο της Βουλής με αποτέλεσμα οι λουτροπόλεις να βρίσκονται να εξακολουθούν να βρίσκονται σε μαρασμό και στασιμότητα. Ο Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας πιέζει για την άμεση λύση του προβλήματος. Όπως υπογραμμίζει και ο γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Δημήτρης Τερζίδης στο localit.gr οι μεσοβέζικες αποφάσεις δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα. Πρέπει άμεσα να ψηφιστεί η παραχώρηση των πηγών στους δήμους για τουλάχιστον 40 χρόνια ώστε να δοθεί τέλος στη στασιμότητα και το μαρασμό πολλών λουτροπόλεων .
Ο Ιαματικός Τουρισμός μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, αλλά αποτελεί σημαντικό πυλώνα του τουρισμού μας και στηρίζεται στις πλούσιες πηγές ιαματικού νερού που αναβλύζουν σε όλη την Ελλάδα .
Η χώρα μας είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες με φυσικές πηγές θερμομεταλλικού νερού . Το νερό αναβλύζει από 752 διαφορετικά γεωγραφικά σημεία, τα οποία κατανέμονται ως εξής:
Στερεά Ελλάδα 156 πηγές , Θεσσαλία 57 πηγές , Ήπειρος 56 πηγές Μακεδονία 115 πηγές , Θράκη 25 πηγές , Πελοπόννησος 114 πηγές , Εύβοια 23 πηγές , Ιόνια νησιά 34 πηγές , Κυκλάδες 30 πηγές , Κρήτη 100 πηγές , και στα νησιά Αιγαίου 42 πηγές.
Από το σύνολο των πηγών οι 180 χρησιμοποιούνται σήμερα για λουτροθεραπεία και ποσιθεραπεία .
Η γεωγραφική τους κατανομή συνδέεται στενά με τη μορφολογία του εδάφους, την υδρογεωλογία και ειδικότερα την ύπαρξη τεκτονικών ρηγμάτων και ηφαιστείων .Ακόμα και το θαλασσινό νερό σε κάποιες περιπτώσεις είναι εξαιρετικής ποιότητας , που, λόγω της περιεκτικότητας του σε ιχνοστοιχεία , θερμαινόμενο σε ειδικές εγκαταστάσεις στα κέντρα θαλασσοθεραπείας , αποκτά ιδιότητες θερμομεταλλικού ιαματικού νερού.
Από το σύνολο των φυσικών θερμομεταλλικών πηγών, οι περισσότερες χρησιμοποιούνται για ιαματική λουτροθεραπεία. Σήμερα σε αρκετές ιαματικές πηγές έχουν δημιουργηθεί σύγχρονα κέντρα ιαματικής υδροθεραπείας spa wellness , τα οποία διαθέτουν κατάλληλες εγκαταστάσεις και σύγχρονο εξοπλισμό και προσφέρουν στο σημερινό άνθρωπο φυγή από την καθημερινότητα, πρόληψη και θεραπεία της υγείας του, εκμάθηση σωστών διαιτητικών συνηθειών, αναζωογόνηση και ευεξία.
Δημήτρης Τερζίδης, γραμματέας Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Ιαματικών Πηγών Ελλάδος : Επείγουσα προτεραιότητα η παραχώρηση διαχείρισης των θερμομεταλλικών πηγών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
Ο Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας είναι πανελλαδικός φορέας του Α’ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης και έχει έδρα του τη Θεσσαλονίκη. Αριθμεί πενήντα τρία (53) μέλη – Δήμους απ’ όλη την Ελλάδα στα διοικητικά όρια των οποίων υπάρχουν ιαματικές πηγές. Είναι, επίσης, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Θερμαλισμού (ESPA).
Από την ίδρυσή του, το 1983, ο Σύνδεσμος, υπό το πρίσμα σύγχρονων αντιλήψεων που επικρατούν διεθνώς, αλλά και της πρόσκτησης εγχώριας επιστημονικής γνώσης γύρω από το αντικείμενο, καθιέρωσε τον όρο «θερμαλισμός» αντί του όρου «ιαματικός τουρισμός».
Το 1992 ίδρυσε την Αναπτυξιακή Ελληνική Θερμαλιστική Εταιρεία, (της οποίας αποτελεί κύριος μέτοχος) εντάσσοντας στο επιστημονικό δυναμικό της επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων που σχετίζονται με το αντικείμενο.
Είναι μόνιμος συνεργάτης της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. και συγκεκριμένα του Εργαστηρίου Αναλυτικής Χημείας του Τμήματος Χημικών Μηχανικών, όπου γίνονται οι φυσικοχημικές αναλύσεις των νερών. Συνεργάζεται, επίσης, με την Ιατρική Σχολή του ίδιου Πανεπιστημίου, για την ιατρική τεκμηρίωση της μελέτης αναγνώρισης των φυσικών πόρων ως ιαματικών.
Ο θεραπευτικός τουρισμός (Θερμαλισμός) ως κοινωνικό φαινόμενο εμφανίζεται στο γύρισμα του 19ου προς τον 20ό αιώνα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο παρατηρήθηκε στασιμότητα στην ανάπτυξη της λουτροθεραπείας. Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1960, άρχισε σταδιακά η επαναλειτουργία των λουτροπόλεων.
Η απουσία, όμως, ενός εθνικού αναπτυξιακού προγραμματισμού, με στόχο την ισόρροπη και μεθοδική ανάπτυξη των θερμομεταλλικών πηγών, με νέες δράσεις που θα καλύπτουν τις απαιτήσεις του χρήστη του 2012, σε συνδυασμό με το απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο που ίσχυε μέχρι το 2006, ήταν οι παράγοντες που συνετέλεσαν στη μη αξιοποίηση των ιαματικών πηγών και στην επί δεκαετίες καθήλωσή τους.
Όπου, όμως, η διαχείρισή τους πέρασε στα χέρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρ’ όλα τα πενιχρά της μέσα, έγιναν σταδιακά, αξιόλογα βήματα εκσυγχρονισμού των λουτροπόλεων και στελέχωσής τους με εξειδικευμένο προσωπικό. Ταφόπετρα στην ανάπτυξη αυτή έβαλε ο νόμος 3498/2006 και η Υπουργική Απόφαση 16655/2006, η οποία τροποποιήθηκε μετά από πολλές παρεμβάσεις, με την Υπουργική Απόφαση με αριθμό 17964/2009.
Για να δώσουμε τέλος στη στασιμότητα και το μαρασμό πολλών λουτροπόλεων πρέπει άμεσα:
- Να αλλάξουμε το νόμο 3498/2006 περί ιαματικών πηγών, με έναν ευέλικτο και αναπτυξιακό νόμο που θα παραχωρεί τη διαχείριση των θερμομεταλλικών πηγών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και θα μεταβιβάζει όλες τις αρμοδιότητες αναγνώρισης, ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού τους στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
- Να σχεδιάσουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης όλων των ιαματικών πηγών της χώρας, αφού πρώτα αξιολογήσουμε και ιεραρχήσουμε με επιστημονικά κριτήρια τις ιαματικές πηγές και τις λουτροπόλεις.
- Να προωθήσουμε την ένταξη του μαθήματος της υδρολογίας στα προγράμματα σπουδών των ιατρικών σχολών και τμημάτων της χώρας.
- Να προχωρήσουμε στην ιατρική τεκμηρίωση της ιαματικότητας των νερών, σε συνεργασία με τις ιατρικές σχολές της χώρας.
Το πρώτο αισιόδοξο μήνυμα, ότι κάτι κινείται, είναι η ομόφωνη απόφαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, να στηρίξει στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της ψήφισης του νομοσχεδίου «Αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα, του ντόπινγκ, κ.λπ.», την παραχώρηση της διαχείρισης των ιαματικών πηγών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για σαράντα χρόνια, και η βούληση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλου Γερουλάνου να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την Υπουργική Απόφαση 17964/2009.