Οι εισαγωγές της ΕΕ ευθύνονταν το 2017 για το 16% της αποψίλωσης δασών που συνδέεται με το διεθνές εμπόριο στον κόσμο, γεγονός που την καθιστά την δεύτερη υπεύθυνη παγκοσμίως μετά την Κίνα για την “εισαγόμενη αποψίλωση δασών”, καταγγέλλει το Διεθνές Ταμείο για τη Φύση (WWF) σε έκθεσή του.
Μέσω των εισαγωγών σόγιας, φοινικέλαιου, βοδινού, αλλά και προϊόντων ξυλείας, κακάο και καφέ, η ΕΕ συνέβαλε έμμεσα το 2017 στην εξαφάνιση συνολικά περισσότερων από 2 εκατομμύρια στρεμμάτων τροπικών δασών, τα οποία μετατράπηκαν σε γεωργικές εκτάσεις, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση.
Αυτό αντιστοιχεί σε 116 εκατομμύρια τόνους CO2, ήτοι το σύνολο των εκπομπών από το Βέλγιο την ίδια χρονιά αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, διευκρινίζεται στην έκθεση, η οποία στηρίχθηκε στην ανάλυση δορυφορικών εικόνων και αγροτικών και εμπορικών στατιστικών στοιχείων.
Συνολικά το διεθνές εμπόριο αγροτικών προϊόντων προκάλεσε το 2017 την εξάλειψη 13 εκατομμυρίων στρεμμάτων τροπικών δασών και την εκπομπή 740 εκατομμυρίων τόνων CO2, ήτοι το ισοδύναμο του ενός πέμπτου των εκπομπών της ΕΕ τη χρονιά αυτή.
Οι εισαγωγές από την Κίνα αντιπροσωπεύουν το 24% αυτής της αποψίλωσης δασών. Στον αντίποδα, ο αντίκτυπος ήταν πολύ μικρότερος από τις εισαγωγές της Ινδίας (9%), των ΗΠΑ (7%) και της Ιαπωνίας (5%).
Μεταξύ του 2005 και του 2017, οι οκτώ κύριες οικονομίες της ΕΕ (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Βρετανία -δεν είχε ακόμη αποχωρήσει από την ΕΕ-, Ολλανδία, Γαλλία, Βέλγιο και Πολωνία) ευθύνονταν για το 80% της “εισαγόμενης αποψίλωσης δασών”, επισημαίνεται στην έκθεση, με τη Γαλλία να ευθύνεται μόνη της μέσω των εισαγωγών της για την εξαφάνιση 263.000 στρεμμάτων ετησίως κατά μέσον όρο.
“Η αποψίλωση των τροπικών δασών και η μετατροπή οικοσυστημάτων που συνδέεται με τις εισαγωγές αποτελούν μια ποσοτικώς προσδιορίσιμη μέτρηση και δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν”, υπογραμμίζει ο Μάικλ Λατιγιέρ, υπεύθυνος της ομάδας “χαρτογράφησης της αλυσίδας τροφοδοσίας” στο Ινστιτούτο Περιβάλλοντος της Στοκχόλμης.
Τα στοιχεία του, τα οποία τροφοδότησαν την έκθεση του WWF, εδραιώνουν “σαφείς δεσμούς ανάμεσα στην κατανάλωση της ΕΕ, κυρίως σόγιας και βοδινού, και την εξαφάνιση όχι μόνο δασών, αλλά και υγροβιότοπων και λιβαδιών στην νότια Αμερική”, σημειώνει.
Πράγματι το 2018 περίπου το 23% των ευρωπαϊκών εισαγωγών σόγιας –που προορίζονταν κατά κύριο λόγο για ζωοτροφές– προέρχονταν από την σαβάνα του Σεράδο (Βραζιλία/Παραγουάη/Βολιβία), μια από τις περισσότερο απειλούμενες περιοχές της ηπείρου, σύμφωνα με το WWF.
“Προς το παρόν, η ΕΕ αποτελεί μέρος του προβλήματος, αλλά με την κατάλληλη νομοθεσία, μπορούμε να αποτελέσουμε μέρος της λύσης”, υποστηρίζει η Άνκε Σουλμάιστερ-Όλντενχοβε, υπεύθυνη της μη κυβερνητικής οργάνωσης για τα δάση.
Οι ευρωβουλευτές ψήφισαν τον Οκτώβριο έκθεση με την οποία ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υιοθετήσει η ΕΕ αυστηρότερη πολιτική κατά της αποψίλωσης των δασών, ενισχύοντας την ιχνηλάτηση των προϊόντων που μπορεί να συμβάλλουν σ’ αυτήν και αξιώνοντας οι Βρυξέλλες να την λαμβάνουν υπόψη στις εμπορικές συμφωνίες.