Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που απορροφώνται από τους ωκεανούς θεωρούνται θαλάσσια μόλυνση και οι χώρες είναι υποχρεωμένες να προστατεύουν το θαλάσσιο περιβάλλον κάνοντας περισσότερα από ό,τι προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα.
Το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας (ITLOS) γνωμοδότησε σήμερα για το αν οι χώρες έχουν ευθύνη να μειώσουν τις εκπομπές και να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή-μια γνωμοδότηση που θα μπορούσε να δημιουργήσει προηγούμενο για μελλοντικές υποθέσεις που αφορούν το κλίμα.
Η γνωμοδότηση του δικαστηρίου ζητήθηκε από μια ομάδα νησιωτικών χωρών που αντιμετωπίζουν άνοδο της στάθμης των θαλασσίων υδάτων εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Ενώ η γνωμοδότηση του δικαστηρίου στην υπόθεση δεν θα είναι νομικά δεσμευτική, θα μπορέσει ωστόσο να κατευθύνει τις χώρες στην κλιματική πολιτική που θα ακολουθήσουν και να χρησιμοποιηθεί ως δεδικασμένο σε άλλες υποθέσεις.
Κατά την ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης τον Σεπτέμβριο η Κίνα, ο μεγαλύτερος ρυπαντής διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως, είχε αμφισβητήσει το αίτημα των νησιωτικών χωρών υποστηρίζοντας ότι το δικαστήριο δεν έχει γενικώς εξουσία να εκδίδει γνωμοδοτήσεις .
Η απόφαση θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει δύο αναμενόμενες νομικές γνωμοδοτήσεις από το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Διεθνές Δικαστήριο, τα οποία αμφότερα εξετάζουν υποθέσεις για τις κλιματικές υποχρεώσεις των κρατών.
Ήδη τον περασμένο μήνα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε ιστορική απόφαση υπέρ των εναγόντων που υποστήριξαν ότι η Ελβετία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους μη κάνοντας αρκετά για να καταπολεμήσει την υπερθέρμανση που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.