Το φετινό συνέδριό της ΚΕΔΕ βρίσκει την Τοπική Αυτοδιοίκηση αντιμέτωπη με μια μεγάλη πρόκληση: την αλλαγή του Καλλικράτη και την προώθηση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης στη λειτουργία του Κράτους και της Αυτοδιοίκησης. Με βάση αυτή την πρόκληση, ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο οδικός χάρτης που πρέπει να χαράξει το συνέδριο και εν γένει η Αυτοδιοίκηση;
Πρόκληση δεν είναι η αλλαγή του Καλλικράτη καθώς κατά την άποψή μου τα θετικά του είναι περισσότερα από τα αρνητικά του. Η πραγματική πρόκληση είναι να ξεπεράσουμε επιτέλους τις κομματικές σκοπιμότητες και να συμφωνήσουμε στην βάση αντικειμενικής κρίσης στο ποιά είναι τα αρνητικά του Καλλικράτη και να τα διορθώσουμε. Ο οδικός χάρτης λοιπόν που πρέπει να χαράξει το συνέδριο είναι η διόρθωση των αδυναμιών του Καλλικράτη και όχι αλλαγές για τις αλλαγές, για να ικανοποιηθούν προσωπικές, είτε κομματικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες.
Κομβικό σημείο για το μέλλον και το νέο ρόλο που πρέπει να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποτελεί η δρομολογούμενη αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που τη διέπει. Ποιες αλλαγές θεωρείτε καθοριστικές, ούτως ώστε να μπορούν οι δήμοι να αποφασίζουν για το μέλλον των τοπικών τους κοινωνιών, την τοπική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, για βιώσιμες και έξυπνες πόλεις, για τη διασφάλιση της διαφάνειας, για τη μεταρρύθμιση του κράτους και της ίδιας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
Ως πιο καθοριστικές αλλαγές θα μπορούσα να προκρίνω τις παρακάτω: την αλλαγή του εκλογικού συστήματος με βάση την απλή αναλογική με ταυτόχρονη διασφάλιση των διοικητικών και υπηρεσιακών λειτουργιών. Ευέλικτη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για κατάρτιση προγραμμάτων εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων και εκτέλεση έργων. Την μεταφορά των κεντρικών πόρων άσκησης κοινωνικής πολιτικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση καθώς λόγω της εγγύτητας και της αμεσότητάς της μπορεί να είναι ποιο αποδοτική.
Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι μία από τις αλλαγές του Καλλικράτη, αφορά στην εφαρμογή της απλής αναλογικής από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019. Αντιθέτως η θέση της ΚΕΔΕ είναι ότι πρώτα πρέπει να μεταρρυθμιστεί το κράτος και μετά να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή εκλογικού συστήματος. Ποια είναι η δική σας θέση;
Αν πρώτα περιμένουμε να μεταρρυθμιστεί το κράτος και μετά να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή εκλογικού συστήματος στην Αυτοδιοίκηση τότε : «Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι». Η εφαρμογή της απλής αναλογικής στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι μείζον ζήτημα Δημοκρατίας και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί και να προωθηθεί άμεσα. Επιμέρους θέματα διοικητικής και λειτουργικής φύσεως που μπορεί να προκύψουν είναι αυτονόητο ότι οφείλουν να λυθούν από τους αρμόδιους διαφορετικά θα τα λύσει η ίδια η ζωή κάτω από την πίεση των αναγκών.
Ένα από τα βασικά αιτήματα που προβάλει η Αυτοδιοίκηση σήμερα είναι να της δοθεί η δυνατότητα να συμβάλει ουσιαστικά στην αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας, την επιστροφή της κοινωνίας στην κανονικότητα, και τον επαναπατρισμό των νέων που «έδιωξε» η κρίση. Με ποιον τρόπο και ποια εργαλεία θεωρείτε ότι μπορούν να στηριχθούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες των δήμων σήμερα;
Όταν μιλάμε για αναπτυξιακές δυνατότητες των Δήμων προφανώς εννοούμε περισσότερο πρωτοβουλίες σε επίπεδο καινοτόμων έργων και σύγχρονων υπηρεσιών. Οι υποδομές των Δήμων σε τέτοιους είδους ενέργειες και πρωτοβουλίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Θα πρέπει να αναπτυχθούν ασφαλή και διάφανα πλαίσια συνεργασιών με τον ιδιωτικό τομέα, ώστε με τεχνική και τεχνοκρατική πληρότητα οι Δήμοι που θέλουν να μπορούν να πετύχουν το αναπτυξιακό έργο που οραματίζονται και σχεδιάζουν για την πόλη τους.
Είναι γεγονός ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην οκταετία της κρίσης υπέστη πρωτοφανείς περικοπές των εσόδων της, ενώ και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 προβλέπει περαιτέρω μειώσεις. Ποιες θεωρείτε ότι πρέπει να είναι οι άμεσες οικονομικές διεκδικήσεις των δήμων;
Περικοπές υπήρξαν και ήταν φυσικό να υπάρξουν λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα. Ταυτόχρονα όμως υπήρξαν και χρηματοδοτήσεις κυρίως μέσω της εξόφλησης ληξιπρόθεσμων οφειλών που βοήθησαν. Οι άμεσες οικονομικές διεκδικήσεις των Δήμων οφείλουν να είναι στο πλαίσιο μίας δίκαιης κατανομής των βαρών, των δυνατοτήτων και των ευκαιριών μακριά από συγκεντρωτικές είτε πελατιακές αντιλήψεις και νοοτροπίες.