Η Ελλάδα αντιμετωπίζει κίνδυνο «καταβύθισης» σημαντικών τμημάτων ακτογραμμής σε διάφορες περιοχές (Αττική, Θεσσαλονίκη, Πελοπόννησος, Κρήτη, Δωδεκάνησα, κ.α.) μέσα στις επόμενες δεκαετίες
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή τα τελευταία 50 χρόνια, στοίχισαν τη ζωή σε 2 εκατομμύρια ανθρώπους κι έχουν προξενήσει ζημιές 4,3 τρισ. δολαρίων την περίοδο 1976-21
Τα ακραία και σφοδρά καιρικά φαινόμενα στη Θεσσαλονίκη τριπλασιάστηκαν, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά και εξαιτίας των ανθρωπογενών παρεμβάσεων και της ανυπαρξίας των αντιπλημμυρικών μέτρων.
Αυτό επισημάνθηκε από τον μετεωρολόγο Μιχάλη Σιούτας, μιλώντας στην εκδήλωση του ΤΕΕ/ΤΚΜ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος με θέμα: «Κλιματική Αλλαγή – Επιπτώσεις στην Παράκτια Ζώνη – Αντιπλημμυρική θωράκιση Θεσσαλονίκης». Τόνισε, δε, πως «αν διατηρηθούν οι σημερινές συνθήκες, με βάση το πιθανότερο σενάριο προβλέπεται να εμφανισθούν από πέντε έως οκτώ πλημμυρικά επεισόδια ανά έτος στην περιοχή της Θεσσαλονίκης την προσεχή δεκαετία, 2023-33».
Παλιότερα, όπως είπε, ακραία φαινόμενα συνέβαιναν μια με δύο φορές το χρόνο, ίσως και καμία, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουμε έξι με επτά τέτοια επεισόδια με μεγάλης έκτασης επιδράσεις στη Θεσσαλονίκη.
Ο πρόεδρος του TEE/TKM, Γιώργος Τσακούμης, υπογράμμισε πως η διάβρωση των ακτών είναι ένα θέμα που μάλλον πρόσφατα ξεκίνησε να απασχολεί με τόση ένταση την επιστημονική κοινότητα, καθώς στο μέλλον αναμένεται να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την οικονομική δραστηριότητα.
Ο αντιπεριφερειάρχης Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΚΜ, Πάρις Μπίλλιας, υπογράμμισε πως η ΠΚΜ έχει ήδη συστήσει παρατηρητήριο της εξέλιξης του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών. «Πρόκειται για κάτι που πάντα συνέβαινε. Η ακτογραμμή σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτή που υπήρχε πριν εκατοντάδες χρόνια. Σήμερα όμως, και στο άμεσο μέλλον, οι επιπτώσεις καταγράφονται και θα είναι πολύ μεγαλύτερες, λόγω της μορφής και της έντασης της ανθρώπινης δραστηριότητας» υπογράμμισε και σημείωσε ότι «υπάρχει ασάφεια για το ποιος είναι ο φορέας που έχει ευθύνη για την διαχείριση και αντιμετώπιση του φαινομένου», ενώ «είναι πολύς ο απαιτούμενος χρόνος ωρίμανσης σχετικών έργων, αφού μια μελέτη ακτομηχανικής μπορεί να χρειαστεί έως τρία χρόνια, γεγονός που σίγουρα χρήζει νομοθετικής ρύθμισης».
Σε ότι αφορά τα αντιπλημμυρικά έργα, ο κ. Μπίλλιας τόνισε πως, «καλά είναι τα master plan που καταρτίζουμε, αλλά θα πρέπει να συνοδεύονται από τους αντίστοιχους πόρους και οικονομικούς, αλλά και από πλευράς επιστημονικού δυναμικού» και πρόσθεσε πως σε εξέλιξη βρίσκονται από το υπουργείο Υποδομών και την ΠΚΜ 16 έργα και μελέτες που αφορούν την αντιπλημμυρική θωράκιση της Θεσσαλονίκης, ενώ έχουν υποβληθεί προτάσεις για 15 νέες μελέτες.
Την ανάγκη για άμεση λήψη μέτρων σημείωσε και ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων του Δήμου Θεσσαλονίκης Εφραίμ Κυριζίδης. Ο ίδιος σημείωσε πως ο Δήμος έχει καταθέσει αρκετές προτάσεις, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη διαχείριση των ρεμάτων, ένα θέμα που έχει δημιουργήσει πολλά αδιέξοδα, αφού μέχρι το 1990 τα ρέματα θεωρούνταν κατάλληλα για τη χωροθέτηση κατασκευών για κοινωφελείς σκοπούς.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα σύμφωνα με τα συμπεράσματα της εκδήλωσης, αντιμετωπίζει κίνδυνο «καταβύθισης» σημαντικών τμημάτων της ακτογραμμής σε διάφορες περιοχές (Αττική, Θεσσαλονίκη, Πελοπόννησος, Κρήτη, Δωδεκάνησα, κ.α.) μέσα στις επόμενες δεκαετίες – με το αντίστοιχο κόστος για την οικονομία και για τις τοπικές κοινωνίες – αν δεν ληφθούν και αποδώσουν μέτρα αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Αναφερόμενος στις καταγεγραμμένες αλλά και στις εκτιμήσεις για μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ο μετεωρολόγος Μιχάλης Σιούτας περιέγραψε μια Θεσσαλονίκη με μεγάλες εκτάσεις πέριξ του σημερινού Δέλτα του Αξιού, βυθισμένες από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε βάθος 50-100 ετών, αλλά και την πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, βυθισμένη μέχρι και το ύψος της οδού Τσιμισκή.
Η πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, ο κ. Σιούτας τόνισε πως ανέδειξε τα εξής: «Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή τα τελευταία 50 χρόνια, στοίχισαν τη ζωή σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους κι έχουν προξενήσει ζημιές 4,3 τρισ. δολαρίων την περίοδο 1976-21.
Στην περίοδο 1976-21 σημειώθηκαν 11.778 μεγάλες καταστροφές εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Στη διετία 2020-21 οι θάνατοι που προκλήθηκαν από ακραία καιρικά φαινόμενα ήταν 22.607 σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά θα ήταν γύρω στις 50.000 αν δεν υπήρχαν οι έγκαιρες προειδοποιήσεις, που σώζουν ζωές».
Ο ίδιος τόνισε πως, περισσότερο από το 90% των θανάτων από τα φαινόμενα αυτά συνέβησαν στις φτωχότερες, αναπτυσσόμενες χώρες. Οι πλούσιες χώρες έχουν πληγεί περισσότερο σε οικονομικές, νομισματικές ζημιές. Οι θάνατοι μειώνονται, αλλά οι οικονομικές επιπτώσεις από καταστροφές που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Οι οικονομικές απώλειες είχαν 7πλασιαστεί από το 1970 έως το 2019, αυξανόμενες από 49 εκ. δολ. την ημέρα στη δεκαετία 1970-80 σε 383 εκ. δολ. την ημέρα στην τελευταία δεκαετία 2010-20.
Ο κ. Σιούτας συμπλήρωσε ότι, «Οι υποδομές όπως οι αγωγοί απορροής των όμβριων υδάτων ήταν σχεδιασμένες για μικρότερες ποσότητες νερού αλλά και πληθυσμού με αποτέλεσμα πλέον να είναι ανεπαρκείς. Πρέπει άμεσα να γίνουν τα απαραίτητα έργα αλλά και να χρησιμοποιηθούν νέα τεχνολογικά μέσα και έγκαιρες προειδοποιήσεις που σώζουν ζωές ώστε να αποτρέπονται οι κίνδυνοι να χάσουμε ανθρώπινες ζωές», υπογράμμισε.