Ακολουθώντας τη μεγάλη επιτυχία των προηγούμενων Διεθνών Συνεδρίων για την Αειφορία (2005, 2008) στη Βασιλεία, οι διοργανωτές – το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Βορειοδυτικής Ελβετίας και το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας – διοργάνωσαν το τελευταίο τριήμερο του Αυγούστου (29-31/8/2012) ένα ακόμα διεθνές συνέδριο στην Ελβετική πόλη.
Θεματική του ήταν οι «Στρατηγικές για την Αειφορία: Θεσμικές και Οργανωτικές Προκλήσεις» και αντικείμενό του οι οργανωτικές και θεσμικές προϋποθέσεις για την αειφορία.
Το Διεθνές συνέδριο για την Αειφορία του 2012, παρείχε μία πλατφόρμα για κοινωνικούς επιστήμονες και οικονομολόγους που εργάζονται με διεπιστημονικές προσεγγίσεις στο πεδίο της αειφόρου ανάπτυξης.
Στόχος του, ήταν η προώθηση του διαλόγου, ιδιαίτερα μεταξύ οικονομολόγων και άλλων κοινωνικών επιστημόνων και επιπλέον , να αποτελέσει σημείο συνάντησης για ενδιαφερόμενα άτομα από τον πολιτικό, εταιρικό και ακαδημαϊκό κόσμο, καθώς και για εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.
Για το λόγο αυτό το συνέδριο δε αποτέλεσε μόνο ένα φόρουμ για παρουσιάσεις μελετών, ανταλλαγή και κριτική συζήτηση νέας γνώσης που προέρχεται από κοινωνικο-οικονομικά και πολιτικά προσανατολισμένες έρευνες, αλλά και έναν χώρο όπου οι επαγγελματίες είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν τις εμπειρίες και απόψεις τους σχετικά με τις δράσεις που στοχεύουν στην αειφόρο ανάπτυξη.
Η αειφόρος ανάπτυξη είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τις κοινωνίες των ανθρώπων τον 21ο αιώνα.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η αυξανόμενη έλλειψη μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η απώλεια της βιοποικιλότητας, οι ελλείψεις παροχής ύδατος, η μακροπρόθεσμη υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, η φθίνουσα κοινωνική συνοχή, η μείωση της κοινωνικής κινητικότητας, η αυξανόμενα τυποποιημένη έννοια της γνώσης , τα προβλήματα υγείας και φτώχειας που συνδέονται με τα παραπάνω ζητήματα αποτελούν μερικούς από τους σημαντικότερους αυξανόμενους κινδύνους για τις κοινωνίες των ανθρώπων και τις οικονομίες τους.
Εν όψει τέτοιων εξελίξεων, οι επιστήμες στο πεδίο της αειφορίας αναμένεται – επιπρόσθετα των παραδοσιακών αρμοδιοτήτων της κατανόησης και εξήγησης της προαναφερθείσας κατάστασης – να συνεισφέρουν αναλυτικά στη διαδικασία της κινητοποίησης των κοινωνιών προς τη βιώσιμη ανάπτυξη, δηλαδή να παράξουν γνώση για την ανάληψη δράσης.
Από μία κοινωνικο-οικονομική σκοπιά η θεσμική και οργανωτική πρόοδος προς την ενσωμάτωση της αειφορίας θεωρείται από τους ειδικούς, ως ένα από τα πλέον σημαντικά καθήκοντα που περιλαμβάνονται στην αναμενόμενη κοινωνική μεταμόρφωση προς την αειφορία.
www.sustainabilityconference.ch/cms/index.php?page=about-isc2012